چگونگی عکاسی از خورشید گرفتگی + فیلم جذاب آوزشی

هنگام عکاسی از خورشید گرفتگی تعدادی ملاحظات کوچک را باید برای جلوگیری از آسیب رسیدن به تجهیزات عکاسی و چشم‌هایتان در نظر داشته باشید. در این مطب نگاه بادقت‌تری به جای شما در هنگام خورشیدگرفتگی کامل، تجهیزاتی که باید به همراه داشته باشید، نکات ایمنی‌ای که باید رعایت کنید و قاب‌بندی و ترکیب‌بندی خواهیم انداخت.

توجه داشته باشید که خورشیدگرفتگی کامل فقط چند دقیقه به طول می‌انجامد و اگر کاملا آماده نباشید، شانس عکس گرفتن از این رخداد کم‌یاب را از دست خواهید داد. در این مطلب راجع‌به تجربه‌ عکس‌برداری از دو خورشیدگرفتگی (یکی نیمه در سال ۲۰۱۲ و دیگری کامل در سال ۲۰۱۷)؛ می‌گوییم.
و کمی راهنمایی و نکته برای استفاده از مزیت‌های تجهیزات عکاسی به شما می‌گوییم تا بتوانید خود را برای خورشیدگرفتگی بعدی آماده کنید. این مقاله میتونه خیلی راحت بهتون کمک کند که با عکاسی از خورشید گرفتگی آشنا شوید. شما در عرض کمتر از 5 دقیقه و با زمان‌گذاشتن برای دیدن فیلم زیر میتونید با موضوع عکاسی از خورشید گرفتگی به طور کامل آشنا بشین.

چه چیزی باعث خورشیدگرفتگی می‌شود؟

ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد عکاسی از خورشید گرفتگی را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت که برای عکس گرفتن از خورشیدگرفتگی به چه نکاتی باید توجه کنید. خورشیدگرفتگی یک رخداد کیهانی نادر است که وقتی ماه بین خورشید و زمین قرار می‌گیرد و جلوی رسیدن نور خورشید را می‌گیرد، اتفاق می‌افتد؛ یک سایه روی زمین می‌افتد. خورشیدگرفتگی فقط زمانی می‌تواند اتفاق بیفتد که ماه کامل باشد و مستقیما با خورشید و زمین در یک خط قرار گرفته باشد و بسته به نزدیکی ماه به زمین و قرارگیری نسبی آن سه، خورشیدگرفتگی می‌تواند جزئی، کامل یا حلقوی باشد. به همین خاطر خورشیدگرفتگی یک تصادف کیهانی است.

خورشیدگرفتگی کامل

خورشیدگرفتگی کامل زمانی اتفاق می‌افتد که ماه کامل خورشید را بپوشاند. این نوع نادرتر از دو نوع دیگر خورشیدگرفتگی است چرا که چند اتفاق باید هم‌زمان بیفتند. اول این که سه جرم آسمانی باید به درستی در یک خط قرار بگیرند تا ماه کاملا جلوی خورشید را بگیرد و سایه‌اش بیفتد.

دوم این که ماه باید در فاصله‌ی درستی از زمین قرار بگیرد – اگر خیلی دور باشد کاملا خورشید را نمی‌پوشاند. سوم این که برای دیدن یک خورشیدگرفتگی کامل باید در مسیر دقیق جلوی هم قرار گرفتن ماه و خورشید و یا در مرکز سایه‌ی ماه قرار بگیرید.

در زمان خورشیدگرفتگی کامل میزان نور بسیار کاهش پیدا می‌کند و گاهی اوقات وسط روز می‌توان ستاره‌ها را مشاهده کرد. دور ماه یک «حلقه‌ی آتشین» خواهید دید که شگفت‌انگیز است (و این دقیقا همان اتفاقی است که در آخرین خورشیدگرفتگی در ۲۱ آگوست ۲۰۱۷ اتفاق افتاد.) خورشیدگرفتگی جزئی زمانی اتفاق می‌افتد که خورشید، ماه و زمین دقیقا در یک خط قرار ندارند یا بیننده خارج از مرکز سایه‌ی ماه ایستاده باشد.

در نتیجه اینطور به نظر می‌رسد که ماه کاملا خورشید را پوشش نداده است. و در آخر، خورشیدگرفتگی حلقوی زمانی اتفاق می‌افتد که ماه از زمین بسیار دور است و کاملا خورشید را نمی‌پوشاند. در نتیجه بیننده‌ها یک حلقه‌ی روشن دور ماه خواهند دید.

خورشیدگرفتگی کامل سال ۲۰۱۷ در آمریکا

خورشیدگرفتگی کامل سال ۲۰۱۷ در آمریکا در ۲۱ آگوست در ساعت ۱۰:۱۶ صبح در ساحل اورگان آغاز شد و در ساعت ۲:۴۰ بعدازظهر در کارولینای جنوبی به پایان رسید. طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی در النوی دیده شد که دو دقیقه و چهل ثانیه به طول انجامید. برای عکس گرفتن از خورشیدگرفتگی کامل، می‌خواستم جای جذابی را انتخاب کنم که بتوانم به عنوان پیش‌زمینه از آن در عکس واید استفاده کنم.

از خیابان‌های شلوغ وایومینگ دور شدم و به جایی رسیدم که با آن آشنا بودم – Hell’s Half Acre. به محض این که تابلو را دیدم و فهمیدم این منطقه در خورشیدگرفتگی کامل قرار دارد، ایستادم و منطقه را بررسی کردم و روز خورشیدگرفتگی بازگشتم.

این منطقه منظره‌ی بسیار خاص و دراماتیکی دارد که ارزش کشف شدن را دارد. من یک روز قبل از خورشیدگرفتگی کامل محل را کامل بررسی کردم
و نقاطی که می‌خواستم به آن‌ها بازگردم را شناختم. اینجا عکسی وجود دارد که من در غروب گرفتم و تمام رنگ‌های این زمین را به نمایش گذاشته‌ام.

از اینجا اهمیت برنامه‌ریزی درست معلوم می‌شود. شدیدا توصیه می‌کنم که چند روز قبل‌تر به محل بروید و جای دقیقی که می‌خواهید از آنجا عکس‌برداری کنید را پیدا و مشخص کنید. تنها متغیر اینجا آب و هوا خواهد بود. پیشبینی آب و هوا را چک کنید و اگر مکان اولیه‌تان قابل استفاده نبود، چند مکان دیگر در ذهن داشته باشید.

(البته اگر بتوانید به‌سرعت به آنجا سفر کنید.) خورشیدگرفتگی کامل یک تجربه‌ی اعجاب‌انگیز بود که نمی‌توانم با کلمات منظورم را برسانم… وقتی منظره تاریک شد و مثل شب سرد شد و سکوتی که اطراف ما را فراگرفته بود، کمی ترسناک بود. هیچوقت آن لحظه را فراموش نمی‌کنم.
خورشیدگرفتگی بعدی در سال ۲۰۲۴ در آمریکا اتفاق خواهد افتاد ولی خورشیدگرفتگی‌های دیگری از سال ۲۰۱۹ اتفاق خواهند افتاد. همچنین منابع دیگری مانند ناسا نیز وجود دارند که اطلاعات دقیقی از زمان انتظار برای خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی را در اختیار می‌گذارند.

ایمنی هنگام دیدن خورشیدگرفتگی

قبل از این که راجع‌به روند عکس گرفتن از خورشیدگرفتگی حرف بزنیم، اجازه دهید اول راجع‌به خطرات این کار بگوییم. اول این که هیچوقت نباید مستقیما با چشم‌های خود به خورشید نگاه کنید. مخصوصا از درون منظره‌یاب دوربین خود. چرا که وقتی لنز تله‌فوتو به دوربین خود بسته باشید، همه چیز چند برابر بزرگ‌تر خواهد بود. گالیله یادتان هست؟ یا آن آدم‌های دیوانه‌ای که به خورشید زل زدند و کور شدند؟

شما که نمی‌خواهید سرنوشت‌تان مثل آن‌ها شود. نگاه کردن به خورشید از درون منظره‌یاب، تلسکوپ یا دوربین بدون جلوی نور را گرفتن،
ممکن است باعث از دست رفتن قدرت بینایی شود. یک سوراخ در قرنیه‌ی شما ایجاد می‌شود! یادتان باشد که نگاه کردن از درون لنز مثل استفاده از یک ذره‌بین است؛ خیلی خطرناک است. و این مساله کاملا جدی است پس انجام اقدامات احتیاطی کاملا ضروری است.

ابزار و تجهیزات

وقتی صحبت از تجهیزات می‌شود، باید دو نوع را در ذهن داشته باشید:
یکی برای دیدن و دیگری برای عکس گرفتن از خورشیدگرفتگی.
اگر ترجیح می‌دهید خورشیدگرفتگی را با چشم‌های خود ببینید، پس یک عینک ماه‌گرفتگی بگیرید. و عینک‌آفتابی معمولی در این شرایط کار نمی‌کند.
به فیلترهای تیره‌تری نیاز دارید که هیچ نوری از آن‌ها عبور نمی‌کند. اگر می‌خواهید یک قدم فراتر بروید، یا تلسکوپ نیاز دارید یا دوچشمی.

اگر تلسکوپ دارید و می‌توانید به آن فیلتر اضافه کنید، باید یک فیلتر جدای خورشیدگرفتگی بگیرید. از آنجایی که تلسکوپ‌ها، دوچشمی‌ها و فیلترهای زیادی برای خورشیدگرفتگی وجود دارند و این مطلب ‌می‌خواهد راجع‌به عکس گرفتن از خورشیدگرفتگی بگوید، اطلاعات و توصیه‌های خاصی در این زمینه نخواهیم کرد.
برای عکس‌برداری از یک خورشیدگرفتگی، باید با دقت ابزار و تجهیزات دوربین خود را انتخاب کنید. بهترین حالت این است که دو نوع عکس مختلف را دو با تجهیزات مختلف بیندازید: یک عکس کلوزآپ از خورشیدگرفتگی با استفاده از لنز تله‌فوتو و یک عکس واید از صحنه‌ای که در آن قرار گرفته‌اید. هر دو نوع عکس‌های بسیار جذابی هستند.

به یاد داشته باشید که هنگام خورشیدگرفتگی کامل، فضا کاملا تاریک خواهد شد. پس یک دید واید از صحنه‌ی اطراف شما ممکن است باعث شود عکس‌های بسیار زیبایی به دست بیاید. مخصوصا اگر چیز زیبایی دارید که می‌توانید در ترکیب‌بندی از آن استفاده کنید. بر این اساس، ما دو نوع ابزار و تکنیک مختلف را توصیه خواهیم کرد – یکی برای کلوزآپ خورشیدگرفتگی و دیگری برای عکس‌های واید.
بیایید از ساده‌ترین‌ها شروع کنیم.

تجهیزات لازم برای گرفتن‌کلوزآپ

این یک لیست سریع برای تجهیزاتی است که هنگام گرفتن‌کلوزآپ از خورشیدگرفتگی به آن نیاز دارید:

• دوربین دیجیتال: هر دوربین دیجیتالی مناسب است.
  چه DSLR باشد، چه دوربین بدون آینه و چه هدف بگیر و عکس بگیر با یک لنز سوپرزوم اپتیکی.
• لنز سوپر تله‌فوتو: اگر می‌خواهید از خورشیدگرفتگی کلوزآپ بگیرید، باید یک لنز سوپر تله‌فوتو داشته باشید و هر چه بلندتر باشد، بهتر است.
  راجع‌به فاصله‌ی کانونی هم حرف می‌زنم.
• فیلتر ND / Solar: یک فیلتر ND ضخیم برای جلوگیری از آسیب احتمالی به چشم یا تجهیزات‌تان، ضروری است.
• سه‌پایه: قطعا دل‌تان نمی‌خواهد دوربینی که لنز تله‌فوتو به آن بسته شده را با دست نگه دارید؛ پس سه‌پایه یک حتم است.
• کنترل از راه دور شاتر: ضروری نیست اما ممکن است هنگام خورشیدگرفتگی کامل که همه چیز تاریک‌تر می‌شود و سرعت شاتر خیلی پایین می‌آید مفید باشد.

دوربین شما اهمیت چندانی ندارد اما انتخاب لنز و فاصله‌ی کانونی آن به‌شدت اهمیت دارند. به یاد داشته باشید که اگر می‌خواهید یک کلوزآپ خوب از ماه‌گرفتگی کامل بگیرید، تا می‌توانید فاصله‌ی کانونی می‌خواهید.

نگاهی به مقایسه‌ی زیر بیندازید:(تصویر بالا)

همانطور که می‌بینید، یک لنز ۲۰۰ میلی‌متری روی دوربین فول‌فریم یک دید بسیار کوچک از خورشیدگرفتگی می‌دهد و باید عکس را بِبُرید تا قابل استفاده شود. و اگر با تجهیزات ۲۰۰۰ میلی‌متری عکاسی کنید، با چالش‌های زیادی روبرو می‌شوید:
تنظیم کردن دائم قاب‌بندی، و بریدن حلقه‌ی نور دور خورشید. چیزی که بین آن دو باشد مناسب است، شاید لنز ۸۰۰ میلی‌متری و نهایتا ۱۲۰۰ میلی‌متری.
حالا شاید دارید فکر می‌کنید چگونه ممکن است به چنین فاصله‌های کانونی دیوانه‌واری برسید. چرا که بیشتر افراد لنزهای 800mm f/5.6 ندارند. خبر خوب این است که راه‌حل‌های خوبی وجود دارد و اینجا است که فاکتور کراپ وارد بازی می‌شود.
اگر از دوربین کراپ سنسور استفاده می‌کنید، می‌توانید با هزینه‌ی کمی به این فاصله‌های کانونی برسید. برای مثال دوربین‌های نیکون 1، فاکتورهای کراپ 2.7x دارند و اگر مثلا نیکون 1 NIKKOR VR 70-300mm f/4.5-5.6 را داشته باشید، به راحتی می‌توانید با زوم کردن تا ۳۰۰ میلی‌متر به میدان دید معادل ۸۱۰ میلی‌متری برسید.
و اگر این لنز را برای نیکون ندارید، می‌توانید یک لنز 70-300mm VR ارزان را با Nikon FT1 adapter استفاده کنید و به همان فاصله‌ی کانونی برسید. اگر یک لنز نیکون 300mm f/4 دارید، می‌توانید آن را به یک 1.4x teleconverter وصل کنید و به راحتی با نیکون 1 به ۱۱۳۴ میلی‌متر برسید.
برای من تجهیزاتی که بسیار خوب کار کرد، دوربین نیکون 1 J5 بود که با لنز نیکون 300mm f/4E و 1.4x TC (با آداپتور FT1) همراه شده‌بود.

بررسی دوربین های دیگر

عکس چندان بدی برای یک دوربین ارزان نیست. اگر نیکون 1 ندارید می‌توانید از چیزی مثل نیکون Coolpix P900 استفاده کنید. همه چیز با دوربین‌های APS-C کمی سخت‌تر می‌شود. چرا که به چیزی مانند Tamron 150-600mm برای رسیدن‌به میدان دید معادل نیاز دارید.
و اگر می‌خواهید از یک دوربین فول‌فریم استفاده کنید، بهتر است از یک دوربین DSLR با رزولوشن بالا مثل نیکون D810 استفاده کنید. چرا که احتمالا آخرش کمی از آن را خواهید برید.

به دلایلی که به آن‌ها اشاره کردم، فکر می‌کنم یک ست‌آپ ایده‌آل تله‌فوتو، دوربین نیکون 1 به همراه لنز یا دوربین سوپرزومی مانند نیکون Coolpix P900 خواهد بود. با این تجهیزات به‌راحتی می‌توانید خورشیدگرفتگی را تا جایی که می‌خواهید، بزرگ کنید. برای عکس بالایی نیکون 1 J5 را روی Sky-Watcher Star Adventurer بستیم که به‌طرز خارق‌العاده‌ای خورشیدگرفتگی را دنبال کرد و ما نگران تنظیم سه‌پایه نبودیم.
تا یادم نرفته بگویم که قطعا دل‌تان نمی‌خواهد هنگام عکس‌برداری از خورشیدگرفتگی مدام سر سه‌پایه (بال هد) را تنظیم کنید! کاش خودم این را زودتر می‌دانستم.

تنظیم مدام سر سه‌پایه با دوربینی که لنز تله‌فوتو به آن وصل بود، یک کابوس بود. بهترین حالتش این است که یک مقر عکاسی (astro tracker) داشته باشید. ولی اگر ندارید، به جایش یک geared head و یا balanced gimbal استفاده کنید.
برای دوربین دوم که می‌خواهد عکس‌های واید بیندازد، به چیز خاصی نیاز ندارید. هر ترکیب دوربین + لنز واید کار خواهد کرد. فقط از داشتن سه‌پایه یا سطحی که بتوانید این دوربین را روی آن بگذارید، اطمینان حاصل کنید. برای این که نخواهید هنگام خورشیدگرفتگی کامل مرتب دوربین عوض کنید،
دوربین دوم را برای گرفتن‌تایم‌لپس آماده کنید.
که در پایین توضیح داده‌ام. نباید هنگام خورشیدگرفتگی کامل با دوربین‌های خود بازی کنید، چرا که فقط چند دقیقه به طول می‌انجامد.

مشاهده‌ی خورشیدگرفتگی به‌صورت امن

اگر به دلایلی عینک خورشیدگرفتگی ندارید یا برای خریدن آن‌ها دیر شده‌است، می‌توانید راه‌حل‌های پایین را برای تماشای خورشیدگرفتگی امتحان کنید:

1. یک دوربین/پروژکتور با سوراخ کوچک بسازید:
   ساختن یک دوربین/پروژکتور با سوراخ کوچک کار راحتی است.
   دو تکه کارت بردارید، یک سوراخ کوچک در یکی از کارت‌ها ایجاد کنید، کارت سوراخ‌دار را بالای کارت دیگر نگه دارید و با خورشید در یک خط قرار دهید.
   عکس خورشید از سوراخ کارت روی کارت دوم خواهد افتاد.
   اگر چیز پیشرفته‌تری می‌خواهید، یک آموزش را نگاه کنید و با آن یک پروژکتور ساده با استفاده از دوچشمی و دو تکه کاغذ بسازید.

از نمایش زنده یا LCD دوربین استفاده کنید:

اگر برای عکس گرفتن برنامه دارید، می‌توانید از نمایش زنده‌ی دوربین استفاده‌کنید و به LCD نگاه کنید. ولی برای این که دوربین خود را از آسیب‌های احتمالی در امان نگه دارید، اول باید یک فیلتر بسیار ضخیم (فیلتر ND 15+ مثل Hitech ND 5.4) جلوی لنز خود قرار دهید.
بعد از آن از خاموش بودن Auto ISO اطمینان حاصل کنید و ایزوی دوربین خود را روی کم‌ترین عدد بگذارید (چیزی مثل ۱۰۰) و لنز خود را به چیزی مثل f/8 تقلیل دهید.
با این کار نور کمی از لنز شما رد خواهد شد و آسیبی به حسگر دوربین نخواهد زد. اگر دوربین نشانه گیری و عکس گرفتنی دارید که لنز جلوی آن نسبتا کوچک است، همان عینک‌های خورشیدگرفتگی که برای حفاظت از دید خود می‌زنید می‌تواند برای دیدن خورشیدگرفتگی استفاده شود.
فقط کافی‌ست مستقیما جلوی لنز نگه‌اش دارید؛ همین کافی است.

عکس‌برداری از توالی

یکی از چیزهایی که باید از قبل برای آن تصمیم بگیرید، این است که می‌خواهید از تمام توالی خورشیدگرفتگی عکس بگیرید یا فقط زمان خورشیدگرفتگی کامل که ماه خورشید را می‌پوشاند. من شخصا پیشنهاد می‌دهم کل توالی را از ابتدا تا انتها مستند کنید.
بدین گونه از تمام فازها عکس خواهید داشت (از خورشیدگرفتگی جزئی تا حلقه‌ی الماس تا کامل و برگشت). یکی از مزیت‌های داشتن کل توالی این است که می‌توانید بعدا آن‌ها را با هم ترکیب کنید و یک عکس کامپوزیت خوب بسازید.

حواس‌تان باشد که باید بسیار صبور باشید چرا که این روند کمی طول می‌کشد. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید تمام زمان خورشیدگرفتگی حضور داشته باشید، روی زمان‌های نزدیک و حین و بعد از کامل بودن تمرکز کنید.

تنظیمات دوربین

در ادامه توصیه‌ام را در رابطه با تنظیمات دوربین در ابتدای خورشیدگرفتگی آورده‌ام:

1. ایزو را روی پایین‌ترین میزان مثلا ISO 100 قرار دهید.
2. Camera mode را روی Manual بگذارید.
3. Shutter speed را روی سریع‌ترین میزان یعنی 1/4000 یا 1/8000 بگذارید.
   از آنجا تنظیمش کنید و این بستگی به میزان ضخامت فیلتر ND و میزان تاریک شدن هوا دارد.
4. جای مناسب دیافراگم را پیدا کنید که معمولا چیزی بین f/5.6 و f/8 است.

بسته به فیلتر NDای که استفاده‌می‌کنید، سرعت شاتر باید به اندازه‌ای سریع باشد که مشکلات لرزیدن هنگام خورشیدگرفتگی جزئی به وجود نیاورد. ولی وقتی خورشیدگرفتگی کامل شروع می‌شود، سرعت شاتر به یکباره افت شدید می‌کند.
تا جایی که مجبور می‌شود فیلتر ND را بردارید. برای این که احتمال لرزش دوربین را کاهش دهید، Electronic Front-Curtain Shutter را فعال کنید. وقتی تاریک می‌شود، باید بیشتر حواس‌تان به نحوه‌ی رسیدگی به دوربین باشد.
یا از یک کنترل از راه دور برای شاتر استفاده کنید و یا exposure delay mode را به همراه تایمر استفاده کنید تا خطر لرزش دوربین را کاهش دهید.
به یاد داشته باشید که اگر تصمیم بگیرید در زمان کامل بودن خورشیدگرفتگی فیلتر ND را بردارید، باز هم نباید از منظره‌یاب دوربین برای نگاه کردن به خورشید نگاه کنید.
چرا که اشعه‌های UV برای چشم‌ها بسیار مضر هستند. به محض این که کامل بودن تمام شد، دوباره فیلتر ND را سر جایش بگذارید! برای این که از زمان‌های افشا در طول خورشیدگرفتگی ایده‌ای داشته باشید، نگاهی به جدول روبرو بیندازید:

تنظیم شاتر و گزینه های دیگر

همانطور که می‌بینید، سرعت شاتر شما بسیار بسته‌به فاز خورشیدگرفتگی دارد. وقتی شروع به عکس‌برداری از یک خورشیدگرفتگی جزئی می‌کنید
(با یک فیلتر 5.0 Solar ND)، ممکن است همچنان سرعت‌ شاترتان سریع باشد. ولی وقتی خورشیدگرفتگی کامل شروع می‌شود، باید فیلتر solar ND را بردارید؛ وگرنه سرعت شاتر بیش‌ازحد پایین خواهد آمد.
آخرین چیزی که دل‌تان می‌خواهد یک افشای طولانی است که نه تنها ماه و خورشید را تار می‌کند بلکه زمان نیز از دست می‌رود.

به افشای خود توجه کنید. نمی‌خواهید عکس‌ها را بسوزانید. اگر می‌خواهید که از حلقه‌ی نورانی دور خورشید عکس بگیرید، باید هنگام خورشیدگرفتگی کامل براکتینگ انجام دهید.
ما فهمیدیم که براکتینگ برای گرفتن‌تمام جزئیات نیاز است. ما با 3-5 brackets, 2-3 stops عکس انداختیم تا اطلاعات کافی را بگیریم.

دقت فوکوس و وضوح

مهم نیست چه لنزی استفاده می‌کنید، فوکوس دقیق روی خورشید و ماه بسیار مهم است. می‌دانم بعضی عکاس‌ها پیشنهاد می‌دهند با استفاده از علامت‌های لنز از بی‌نهایت عکس بگیرید اما از آنجایی که بسیاری از لنزها امکان فوکوس «فراتر از بی‌نهایت» را می‌دهند، فوکوس بی‌نهایت کار چندان راحتی نیست.

یک اشتباه کوچک در فوکوس باعث می‌شود ماه و خورشید تار به نظر برسند. نمی‌توانید بدون فیلتر ND روی خورشید فوکوس شوید، هم بسیار نورانی است و هم زیادی کوچک است. به جای آن توصیه می‌کنم ماه را برای فوکوس کردن از داخل صفحه‌نمایش انتخاب کنید.
بدین گونه، یک بار فوکوس می‌کنید و دیگر نیازی نیست به ست‌آپ خود دست بزنید. وقتی به فوکوس مناسب رسیدید، autofocus را خاموش کنید تا دوربین سعی نکند هر بار که عکس می‌گیرید فوکوس مناسب را پیدا کند. وقتی این کار را انجام دادید، یک عکس بگیرید و روی آن زوم کنید و در LCD دوربین ببینید خوب زوم شده‌است یا نه.

ترکیب‌بندی و قاب‌بندی

وقتی با یک لنز سوپر تله‌فوتو عکس‌های کلوزآپ می‌گیرید، نگران ترکیب‌بندی نباشید؛ ماه و خورشید را جایی نزدیک مرکز قاب خود قرار دهید. جای دقیق آن اهمیتی ندارد چرا که می‌توانید بعدا به‌آسانی عکس را بِبُرید.
اگر ابرهای بزرگی در عکس شما وجود دارند، کمی با افشا بازی کنید و ببینید می‌توانید ابرها را به‌عنوان بخشی از ترکیب‌بندی استفاده کنید یا خیر. این عکسی است که من با ابرها گرفتم؛ زمانی که در ابتدای خورشیدگرفتگی ابرها کمی باز شدند:

اگر می‌خواهید با یک لنز واید عکس بگیرید، باید به دقت برای عکس‌های خود برنامه‌ریزی کنید و به ترکیب‌بندی و قاب‌بندی توجه کنید. داشتن یک پیش‌زمینه‌ی جذاب مهم است پس حتما از قبل به چند لوکیشن مختلف سر بزنید.
تخمین بزنید در زمان کامل بودن خورشیدگرفتگی ماه و خورشید کجای قاب شما خواهند بود و بعد آن دو را در مکان جذابی قرار دهید. یادتان باشد که هنگام کامل شدن خورشیدگرفتگی همه چیز تاریک خواهد بود.
پس اگر می‌خواهید تایم‌لپس بگیرید، باید از افشای درست دوربین اطمینان حاصل کنید. در ادامه عکسی وجود دارد که بعد از گشتن به دنبال یک لوکیشن برای لنز وایدم گرفتم (فاصله کانونی معادل 18mm). باید نزدیک به پیش‌زمینه می‌ایستادم تا در قاب نسبتا بزرگ به نظر آید و آسمان هم در قابم وجود داشت. چرا که خورشیدگرفتگی در بالای آسمان اتفاق افتاد:

من از برنامه‌ای به نام Photopills برای یافتن‌مکان دقیق خورشیدگرفتگی استفاده کردم. چرا که می‌خواستم درست بالای ساختار پیش‌زمینه اتفاق بیفتد.
با Photopills، واقعیت افزوده را روشن کردم و مکان دقیق خورشید را متوجه شدم. سه‌پایه‌ام را درست به همان نقطه بردم و یک تایم‌لپس را قبل از خورشیدگرفتگی شروع کردم. همانطور که می‌بینید، بسیار خوب عمل کرد!

از لحظه لذت ببرید

فراموش نکنید که در زمان حال زندگی کنید و از لحظه لذت ببرید. با این که به عنوان یک عکاس دل‌تان می‌خواهد از خورشیدگرفتگی عکس بگیرید،
اگر در زمان خورشیدگرفتگی مدام با دوربین خود کار کنید و جادوی درون آسمان و دور و بر خود را نبینید، بهتر است اصلا این کار را انجام ندهید.
یادتان باشد که ممکن است این تنها شانس شما برای دیدن یک خورشیدگرفتگی در طول زندگی‌تان باشد! پس خوب تجربه‌اش کنید و آن را به یک تجربه‌ی صرف عکس‌برداری بدل نکنید.
آیا برای تماشا و عکس‌برداری از خورشیدگرفتگی در ماه آینده برنامه دارید؟ اگر بله، در نظرات به ما بگویید کجا خواهید بود.

سوالات متداول