با کدام روش دو برابر کردن فاصله در عکاسی آشنایی دارید؟ یکی از ترفندهای عکاسی از مناظر و همچنین سبک های دیگر مانند عکاسی معماری، تاکید بر روی یکی از مهمترین تکنیک های افزایش وضوح یعنی روش دوبرابر کردن فاصله ارزش توجه را دارد. این مقاله میتونه خیلی راحت بهتون کمک کند که با دو برابر کردن فاصله در عکاسی آشنا شوید. شما در عرض کمتر از 5 دقیقه و با زمان‌گذاشتن برای دیدن فیلم زیر میتونید با موضوع دو برابر کردن فاصله در عکاسی به طور کامل آشنا بشین.
روش دو برابر کردن فاصله چیست؟
ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد دو برابر کردن فاصله در عکاسی را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت که برای رعایت این تکنیک به چه ابزاری نیاز دارید و چه اصولی را باید مدنظر داشته باشید. روش دو برابر کردن فاصله روشی برای افزایش عمق میدان عکس با فوکس کردن در فاصله مناسب است.
هدفتان بالابردن وضوح پیش زمینه و پس زمینه عکس است. این روش نسبتا ساده است. برای شروع به نزدیکترین سوژه در عکس تان نگاه کنید و از خودتان بپرسید که فاصله اش چقدر است. سپس بر روی دوبرابر آن فاصله فوکس کنید.
اگر نزدیکترین سوژه در عکس تان کمی چمن سبز در زیر قاب است، فاصله اش را تخمین بزنید. اگر چمن یک متر فاصله داشته باشید، باید بر روی عاملی فوکس کنید که دو متر فاصله دارد می توانید این فاصله ها را تخمین بزنید، آنها نباید کامل باشند. و قرار نیست که از آنها در قالب متر، فیت یا هر استاندارد اندازه گیری دیگر استفاده کنید.
اگر برایتان ساده تر است فقط فاصله را با چشم دوبرابر درنظر بگیرید. حتی می توانید بر اساس تعداد قدم هایتان تا سوژه این کار را انجام دهید.
پس از برآورد صحیح، عکسی خواهید داشت که میزان وضوح آن میان چمن پس زمینه و دورترین افق دید یکسان است. مجددا بر روی وضوح یکسان تاکید می کنیم که باید در این روش هدف شما باشد. خود چمن نهایت وضوح را نخواهد داشت زیرا شما بر روی آن فوکس نمی کنید. به همین دلیل وضوح افق نیز کامل نخواهد بود.
اما وضوح افق (بیکران) و صخره (پس زمینه) یکسان خواهند بود، هیچکدام واضح تر از دیگری نیست و در نتیجه وضوح جلو به عقب کلی عکس ، به حداکثر میزان خود می رسد. شاید همیشه نخواهید چنین تاثیری در عکس تان دیده شود.
نکات مهم دو برابر کردن فاصله در عکاسی
اگر در عکس یک سوژه اصلی مانند شخصی که در یک منظره ایستاده وجود دارد، فقط بر روی همان یک نفر فوکس کنید. یا اگر از ستاره ها در هنگام شب عکس می گیرید احتمالا قصد دارید که ستاره واضح ترین عنصر عکس تان باشد.
گاهی حداکثر جزئیات سوژه از حداقل جزئیات پس زمینه بیشتر می شود. اما اگر نمی خواهید که به قسمتی از صحنه وضوح بیشتر دهید و به دنبال تقسیم حداکثر وضوح در کل تصویر هستید، بر روی دوبرابر فاصله فوکس کنید.
عملی کردن آن
استفاده از روش دوبرابر کردن فاصله نسبتا ساده است. احتمالا نیازی به بردن متر در صحنه ندارید و با کمی دقت می توانید اینکار را انجام دهید. با این حال باید چند مورد را درنظر بگیرید. برای شروع اولین فاصله ای که دوبرابر می کنید، فاصله سنسور دوربین تا سوژه است. می توانید در میان این فاصله راه بروید و تعداد گام هایتان را بشمارید.
کمی بی دقتی اشکالی ندارد. اگر کمی در برآورد خود اشتباه کنید در عکس زیاد نمایان نخواهد بود. با این حال صفحه حسگر دوربین را با توجه به زاویه دوربین تنظیم کنید. تنظیم دوربین بر روی فاصله ای که دوبرابر می کنید، تاثیر دارد. معمولا این افکت بسیار ناچیز و کم اهمیت است اما کج کردن دوربین در زوایای تند تفاوت ایجاد می کند.
اگر دوربین را در زاویه ای شدید کج نکنید، ساده ترین راه برای اجرای این روش این است که از خودتان بپرسید میزان فاصله دوربین به صورت افقی تا سوژه چقدر است. حتی می توانید خطی فرضی از دوربین تا زمین کشیده و سپس از آن تا نزدیکترین سوژه را اندازه گیری کنید. نباید نگران تصویر پیچیده ای باشید که دوربین پس از کج شدن پدید می آورد.
از کدام دیافراگم برای دو برابر کردن فاصله در عکاسی باید استفاده کرد؟
تا بدین جا نزدیکترین عنصر و بیکران هر دو به یک اندازه واضح هستند. عالی است، اما این فقط گام اول است. شما احتمالا پیش زمینه ای مات و پس زمینه ای بسیار مات دارید که باید از نظر میزان وضوح تصویر یکسان شوند. عکس هنوز وضوح ندارد. پس از اینکه پس زمینه و پیش زمینه را از نظر میزان وضوح یکسان کردید، باید مطمئن شوید که از نظر وضوح نور نیز مثل هستند.
برای اینکار باید از دیافراگم خوبی استفاده کنید که عمق صحنه و شکست نور را به درستی انجام دهد. این مرحله ساده نیست، گرچه قبلا در مورد جزئیات آن به روش ریاضیاتی صحبت کردیم. با این حال اگر می خواهید بهتر در این مورد عمل کنید، این قوانین را درنظر بگیرید:
- برای مناظر دور در بیکران، از f/8 یا دیافراگم دارای بیشترین میزان وضوح تصویر استفاده کنید
- برای عکاسی از مناظر با لنز گسترده و پس زمینه بیشتر، از f/11 استفاده کنید
- برای مناظر دارای پس زمینه بسیار نزدیک یا زمانی که از لنزهای تلفوتو استفاده می کنید، f/16 بهترین انتخاب است
- برای مناظری که حتی f/16 هم کافی نیست، بر روی عکس های چندگانه فوکس کنید.
این راهنما از نظر محاسباتی دقیق نیست اما در بیشتر موارد واضح ترین عکس های ممکن را پدید می آورد. در واقع حتی اگر f-stop را انتخاب کنید، فقط 10% از رزولوشن را در نزدیکترین و دورترین سوژه از دست داده اید. این شرایط ایده آل نیست اما عکس را از بین نمی برد. اگر خوشتان نمی آید، به سراغ روش های پیچیده تر محاسباتی بروید که قبلا گفتیم.
در ترکیب با روش دوبرابر کردن فاصله، انتخاب دیافراگم بهینه باعث افزایش وضوح تمامی تصویر می شود. پس ارزشش را دارد که این روش را امتحان کنید.
موارد استثنایی
تا بدین جا فرض ما بر آن بوده که دورترین سوژه در عکس شما، افق بیکران است. این فرض در بسیاری از مناظر منطقی بنظر می رسد اما همیشه هم چنین نیست. برای مثال در یک روز بسیار ابری، دورترین شی قابل دیدن در عکس ممکن است دورترین سوژه نباشد. به ویژه در لنزهای تلفوتو، تفاوت آنقدر هست که فرضیه بیکران رد شود.
در بعضی صحنه های معماری نیز همینطور است، زیرا پس زمینه نزدیک دارند اما دورترین سوژه برای مثال دیواری با 5-10 متر فاصله است. در این صورت تعریف پس زمینه برای میزان وضوح تصویر تغییر می کند.
راه حل چیست؟
با وجود اینکه محاسبه واضح ترین فاصله هنوز هم ممکن است، نیازی نیست که معادلات خود را تغییر دهید، و در صحنه عکاسی نیز این کار تقریبا غیرممکن است. بلکه به نظر بهتر است کمی نزدیکتر از دوبرابر فاصله فوکس کنید. نه این روش نمی تواند مفید باشد زیرا آزمون و خطا به علاوه تجربه همگی در مورد میزان نزدیک شدن به فوکس تاثیر می گذارند. اما گفتیم که 1% خطا و عدم دقت مشکلی نخواهد داشت.
مورد استثنایی دیگر زمانی است که لنزهای صحنه ، انحنای زیادی دارند. در این مورد صفحه واضح ترین فوکس تان می تواند بیشتر شبیه به کلاه لبه پهن یا یک نیم کره باشد. بیشتر افراد نمی دانند که آیا میزان انحنای لنزهایشان زیاد است یا خیر. اگر لنزهای شما چنین است نگران نباشید، زیرا نتایج تفاوت زیادی نخواهد داشت،
فرصت هایی که بدست می آورید وضوح بیشتر پیش زمینه با قربانی کردن وضوح پس زمینه است، اما خیلی کم قابل تشخیص است و تقریبا یکسان دیده می شود. با این حال اگر مطمئنید که لنزهایتان انحنای زیادی دارند، می توانید سطح سنسورتان را به عنوان نیمکره ای از فوکس درنظر بگیرید و فاصله را از آن تا سوژه دوبرابر کنید. برای اینکار به مهارت های تصویرسازی ماهرانه نیاز خواهید داشت. ساده ترین روش فوکس کردن کمی دورتر از منظره است.
نتیجه گیری
شاید وقتی استفاده از روش دوبرابر کردن فاصله را برای اولین بار شروع کنید متوجه شوید که در بیشتر عکس ها از مناظر بیش از حد فوکس کرده اید. این روش شما را از جزئیات گوشه های عکس و نزدیک به لنزهایتان که قبلا به آنها دقت نمی کردید، آگاه میکند. نتیجه؟ عکس ها واضح تر از قبل خواهد شد.
همچنین درک بهتری در مورد توانایی تجهیزات عکاسی تان بدست خواهید آورد. بعضی لنزها که فکر می کردید قدیمی هستند، شایستگی شان را به شما نشان خواهند داد و یاد میگیرید که گوشه های عکس نیز نیاز به فوکس دارند. احتمالا شما نیز متوجه این تجربیات خواهید شد و در نهایت عکس های دقیقتری خواهید گرفت.
با وجود اینکه وضوح تصویر در عکاسی مناظر زیاد اهمیت ندارد، یک عکس واضح می تواند در بعضی سوژه ها و عکس های بزرگ تفاوت مشهودی را ایجاد کند. روش دوبرابر کردن فاصله تنها بخشی از این پازل است اما وقتی موضوع گستره های عکاسی (مناظری با سوژه های بسیار نزدیک، یا لنزهای تلفوتو با عمق کم میدان دید باشد) بسیار مهم خواهد بود.
امیدواریم که این مقاله در مورد زمان و نحوه استفاده درست از این روش به شما ایده های خوبی بدهد.
سوالات متداول دو برابر کردن فاصله در عکاسی
روش دو برابر کردن فاصله راهی برای به حداکثر رساندن عمق میدان عکس با فوکوس در فاصله مناسب در یک صحنه است. هدف شما برابر کردن وضوح پیش‌زمینه و پس‌زمینه عکس است. این یک تکنیک نسبتا آسان برای استفاده در این زمینه است.
فاصله تا سوژه به طول بین دوربین و فوکوس تصویر اشاره دارد. هرچه دوربین به سوژه ای که روی آن فوکوس می کند نزدیکتر باشد، عمق میدان باریک تر خواهد بود. برعکس، هرچه سوژه از دوربین دورتر باشد، عمق میدان بیشتر خواهد بود.
فاصله دوربین با سوژه است که اندازه اشیاء در عکس را تعیین می کند. سپس فاصله کانونی لنز بزرگنمایی را تعیین می کند. اگر دوربین شما ثابت بماند و به لنز طولانی تری تغییر دهید یا همه چیز را در صحنه بزرگنمایی کنید، با همان سرعت بزرگ می شود.
