110 111 28  – ( 021 )

آموزش عکاسی از رد ستارگان

فهرست عناوین

در این مقاله روش عکاسی از رد ستارگان در هنگام عکاسی از آسمان شب را برایتان توضیح خواهیم داد. نوع دوربین، لنزها و سایر تجهیزات لازم و اهمیت ترکیب در شب های تاریک را شرح خواهیم داد، باید بدانید که ستاره ها چگونه در آسمان حرکت می کنند تا بتوانید ترکیب نهایی را تجسم کنید. در مورد جزئیات دو چالش اصلی: روش فوکس کردن در تاریکی و تنظیم نور درست صحبت خواهیم کرد.
در این بین فرایند عکاسی اولین مرحله خلاقیت است و پس از گرفتن‌عکس نیز گام مهمی برای رسیدن به نتیجه در پیش خواهید داشت. حتی نرم افزارهای پردازش عکس نیز در این مقاله مورد تاکید نخواهند بود و فقط به اصول ابتدایی پرداخته‌می‌شود.

عکاسی از رد ستارگان

عکاسی از رد ستارگان چقدر سخت است؟

با پیشرفت فناوری دوربین های امروزی، دوربین های مدرن DSLR و بدون آینه بهتر از قبل می توانند از زیبایی آسمان شب عکس بگیرند. قبلا فقط با روش های علمی و تجهیزات عکاسی بسیار خاص امکان عکس گرفتن از شب وجود داشت اما در حال حاضر تمامی عکاسانی که تجهیزات مناسب را در اختیار دارند، از شب عکس می گیرند.
باید در مورد میزان پیچیدگی این کار بهتر بدانید تا نوع عکسی که می توانید بگیرید را بشناسید. بعضی پدیده ها مانند اجسام دور آسمانی به مهارت، تجهیزات و دانش نیاز دارند.

بعضی دیگر مانند ترکیباتی با کهکشان راه شیری برای عکاسان تفننی کسانی که دوربین های مجهز با لنزهای زاویه گسترده یا دوربین های دارای سنسور Crop هستند، ممکن است. فارغ از نوع تجهیزات، بسیار مهم است که از تاریک ترین آسمان ممکن بدون نور مصنوعی و یا حداقل نور ماه عکس گرفت. عملکرد ISO بالا، سرعت لنزها همگی شاخص های اصلی برای موفقیت هستند به ویژه اگر بخواهید از ستاره های دور دست عکس بگیرید.

اصول عکاسی از رد ستارگان

در عکاسی از رد ستارگان حرکت ستاره ها نگرانی تان نیست بلکه هدفتان است

چالش اصلی حرکت زمین است که باعث چرخش آسمان شب می شود. می توانید با گرفتن‌عکس‌های‌نورپردازی نسبتا کوتاه یا تجهیزاتی که همزمان با حرکت ستاره ها، حرکت می کنند، عکس بگیرید.
اما اگر می خواهید از رد ستارگان عکس بگیرید، حرکت ستاره ها نگرانی تان نیست بلکه هدفتان است. موضوعات بالا همچنان مهم هستند گرچه اگر سعی کنید از ستاره های نمایان عکس بگیرید، انعطاف کارتان بیشتر خواهد بود.
نیازی به دهانه مخصوص ندارید و در حالیکه ISO همچنان مهم است، می توانید با یک سنسور دوربین معمولی نتایج خوبی داشته باشید. در مورد لنزها نیز همینطور است، هر چه سریعتر و وسیع تر باشند بهتر است اما حتی لنزهای kit نیز نتیجه می دهند.
حرکت ستاره ها بدشانسی نیست بلکه موهبت است. با نورپردازی بسیار طولانی می توانید از این حرکت برای ساخت تصویر موردنظرتان استفاده کنید.
چالش برانگیزترین موضوع درباره عکاسی از رد ستارگان اطلاع از محلی است که می خواهید دوربین بدان اشاره داشته‌باشد و تنظیماتی که برای عکس گرفتن از حرکت استفاده می کنید.

نکات عکاسی از رد ستارگان

تجهیزات لازم برای عکاسی از رد ستارگان

  • هرگونه دوربین DSLR، بدون آینه یا حتی دوربین های پیشرفته point and shoot.
    هر چه سنسور بزرگتر باشد بهتر است اما حتی دوربین های پیشرفته نیز می توانند رد ستارگان را در حالت دستی عکس بگیرند.
    به نظر کوچکترین اندازه سنسور می تواند 1 اینچ باشد. با تلفن همراه یا دوربین های ارزان نتیجه خوبی بدست نمی آید
  • سه پایه: هر چه محکم تر بهتر اما به استثنای عکاسی در باد، می توانید از سه پایه های ارزان تر نیز استفاده کنید
  • لنزهای دارای زاویه باز: قانون اصلی این است که هر چه لنزها بازتر و سریعتر باشند بهتر است.
    لنزهای سریع گران قیمت هستند، اما خوشحال می شوید اگر بدانید که حتی لنزهای ارزان هم نتیجه می دهند.
    به عبارت دیگر فاصله کانونی 18mm برای APS-C mirrors با f/3.5 یا حتی f/4.5
    کافی خواهد بود، که یعنی لنزهای معمولی 18-55mm به خوبی کار می کنند
  • کنترل از راه دور: برای نورپردازی طولانی مدت، نیاز به کنترل از راه دوری دارید که در حالت bulb قابل قفل شدن باشد یا دوربینی که دارای حالت نورپردازی time است
    و با آن می توانید بدون هیچ مشکلی هر سرعتی از شاتر را استفاده کنید.
    برای مجموعه نورپردازی های کوتاه تر، می توانید کنترل از راه دور همراه با زمان سنج یا دوربینی با توانایی زمان سنجی استفاده کنید
  • ظرفیت حافظه کافی و باتری های شارژ شده در دوربین. باتری اضافه با خود بردارید.
  • لامپ جلو: برای مسیریابی ساده تر در تاریکی بهتر است که لامپ قرمز داشته باشد که زیادی روشن نکند و به منظره شب آسیب نزند
  • رایانه یا لپ تاب: تبلت کوچک زیاد قدرتمند نیست.
    شما به نرم افزار پردازش عکس خوبی نیاز دارید، بهتر است برای این موقعیت از ترکیب لایت روم و فتوشاپ استفاده کنید.
بررسی عکاسی از رد ستارگان

بهترین شرایط برای عکاسی از رد ستارگان

به آسمان شب صاف بدون هیچ ابر و نور زیاد نیاز دارید تا بتوانید بهترین عکس را از ستارگان بگیرید. برخلاف عکس هایی که از کهکشان راه شیری بدون حرکت ستارگان می گیرید، نیازی نیست که توجه زیادی به وضعیت ماه داشته باشید.
حتی در ماه کامل نیز ستارگان را می توان در آسمان دید. هر چه به ماه کامل نزدیکتر شوید، ستارگان کمتری دیده‌می‌شوند. وقتی ماه جدید باشد، ستاره های کوچک زیادی را می بینید و می توانید با داشتن تجهیزات مناسب از آنها عکس بگیرید. اگر ماه در هنگام عکاسی از ستارگان در آسمان باشد، سعی کنید آنرا از قاب تان دور کنید. در غیر اینصورت یک نقطه بزرگ درخشان در عکس نمایان می شود و ترکیب عکس را خراب می کند.

ترکیب خطوط و اشکال مدور: قلاب قوی بصری

گاهی دوربین باعث می شود بتوانید از پدیده هایی عکس بگیرید که با چشم قابل دیدن نیستند. عکاسی از رد ستارگان از همین نوع است. از دیدگاه عکاسی، رد ستارگان شکلی مدور دارد که عنصر مهمی در ترکیب عکس ها محسوب می شود. بنابراین می توان به ترکیب های جذابی دست یافت زیرا رد ستارگان در عکس دورنمایی طبیعی ایجاد می کند. توصیه ما این است که به نقش پس زمینه در تکمیل آسمان دقت کنید.

نحوه عکاسی از ستارگان

محل قرار دادن دوربین در عکاسی از رد ستارگان

شکل متمایز رد ستارگان نتیجه چرخش زمین به دور خودش است. محور چرخشی زمین از قطب جنوب به سمت شمال است. در بالای قطب شمال، در ارتفاع مشخصی، این محور به نقطه فرضی در آسمان (قطب افلاکی) می رسد.
در نیمکره شمالی این نقطه به ستاره قطبی نزدیک است. بنابراین از دید ماه، این ستاره است که در حال چرخش است. بد نیست که بدانیم محل ستاره قطبی در آسمان شب کجاست.
روش پیدا کردن آن بدین شکل است: صورت فلکی مشهور دب اکبر را پیدا کنید. خطی از ستاره های بالای آن ترسیم کنید، این خط مستقیما به ستاره قطبی می رسد. ستاره قطبی انتهای دب اصغر را تشکیل داده‌است.

در قطب جنوب با همین روش قطب افلاکی بر اساس صورت فلکی صلیب جنوبی پیدا می شود، گرچه کمی به تلاش نیاز دارید اما مفید است. با این حال شناسایی محل صورت فلکی ستارگان ضروری نیست. باید بدانید که رد ستارگان را می توان در هر قسمتی از آسمان دید.
و فقط اگر به چند دایره نیاز داشته باشدی باید بر روی قطب شمال یا جنوب تمرکز کنید. یا در روزهای برابرانی در استوا، می توان نیم دایره هایی را در افق جنوبی و شمالی دید. به سمت شرق و غرب نیم دایره ها به سمت مخالف منحرف می شوند و ترکیب جالبی را می سازند.

نحوه عکاسی از رد ستارگان

توضیحات گام به گام

محل را شناسایی کنید: قبل از غروب خورشید به محل بروید. اگر دیر برسید و تاریک شده‌باشد، احتمال دارد که بر روی صخره یا دره بایستید یا اینکه حیوانات وحشی در کمین تان باشند.
ارزیابی ابرها: اگر ابرهای بیشتر از میزانی بودند که تصور می کردید، رادارهای آب و هوایی موجود را کنترل کنید و ببینید که آیا هوا بهتر می شود یا خیر.
ابر می تواند عکس را خراب کند، گرچه اگر با روش نورپردازی کوتاه مدت عکس بگیرید تا حدودی تاثیر آن کاهش می یابد، بخاطر داشته باشید که ابرها در نمونه های عکس زمان دار زیبا هستند

آموزش عکاسی از رد ستارگان

جهت در آسمان شب:

شمال و جنوب کجاست؟ اگر در نیم کره شمالی هستید، آیا می توانید ستاره قطبی را ببینید؟ آیا راه شیری را می بینید؟ آیا می توانید از نقشه یاب تلفن همراهتان استفاده کنید یا با دقت نقشه های مسیر را بخوانید؟ ایا می‌دانید که ماه در کجا بالاآمده یا کجا پایین می رود؟ پاسخ به این سوالات کمک می کند تا مسیر درست عکس تان را حتی در تاریکی مطلق شناسایی کنید.
توصیه می کنم قبل از حرکت از برنامه هایی مانند Google Earth, Stellarium, Photographer’s Epemeris یا اپلیکشین های موبایل مانند hotoPills استفاده کنید و مسیر را مشخص نمایید

  • قاب بندی عکس: ترکیب عکس چگونه خواهد بود؟ آیا می خواهید در عکس دایره داشته باشید اگر چنین است آیا متقارن می شود یا به یک سمت اشاره دارد؟
    چه میزان پس زمینه وجود دارد؟ بر اساس این سوالات، لنزهای مناسب را انتخاب کنید، بر روی طول فاصله کانونی مناسب زوم کرده و فوکس را بکار ببرید
  • فوکس و نورپردازی مناسب
  • باتری و حافظه: دوباره باتری ها و فضای حافظه را چک کنید
  • نوردهی را آغاز کنید: در مورد زمان آغاز آگاه باشید و زمان ایده آل برای پایان را محاسبه کنید. محل خوبی را برای نشستن و انتظار برای تکمیل روش نوردهی طولانی مدت انتخاب نمایید
  • گام های نهایی: پس از رسیدن به خانه فرآیند پس از تولید را آغاز کنید.
امکان عکاسی از رد ستارگان

تنظیمات پیشنهادی برای دوربین ، هنگام عکاسی از رد ستارگان

  1. حالت دستی: ضروری است، همیشه از حالت کاملا دستی استفاده کنید. حالت های نیمه اتوماتیک نتیجه خوبی ندارند. باید دهانه، شاتر و ISO را خودتان تنظیم کنید.
  2. Auto-ISO خاموش: باید آنرا خاموش کرد در غیر اینصورت تمام دستورالعمل ها را فراموش کنید
  3. کاهش Dark-frame خاموش شود: در صورتی که چند عکس گرفته می شود تا در نهایت ترکیب گردد، حتما باید اینکار را انجام دهید. اگر روشن باشد، دوربین پس از نوردهی طولانی یک نوردهی دیگر نیز با شاتر پایین می گیرید بنابراین قاب تاریک ایجاد می شود، و شکل نویز پدیدار خواهد شد. با وجود اینکه دوربین می تواند تا حدی نویز را از بین ببرد، روشن گذاشتن آن ایده بدی است. زمان بیشتری برای اینکه قابل سیاه در رد ستاره ها فاصله ایجاد کند، نیاز است. اگر هدفتان خطوط هاشورخورده است، چنین ویژگی اصلا مناسب نیست.
  4. تثبیت لنزها خاموش. پس از اینکه دوربین را روی سه پایه قرار دادید، حتما تثبیت را خاموش کنید
  5. کیفیت عکس: RAW. اگر فضای کافی روی حافظه دارید، همیشه در RAW عکس بگیرید. اگر دوربین فقط گزینه JPEG دارد، بالاترین کیفیت و رزولوشن را انتخاب کنید. اگر فقط می توانید با JPEG عکس بگیرید، دمای White Balance را میان 4000-5500k قرار دهید در RAW می توانید بعدا این میزان را اصلاح کنید.
  6. فوکس: اگر اشکال کافی روشن برای فوکس کردن وجود دارند از AF-S یا حالت دستی در ترکیب با live-view در شرایط تاریک تر استفاده کنید
  7. نوردهی: با توجه به وضعیت ماه
عکس گرفتن از رد ستارگان

چالش 1: بدست‌آوردن فوکس واضح

فوکس کردن در تاریکی مطلق بزرگترین چالش است، زیرا این فرایند همیشه بستگی به میزان نور دارد. هرچه نورکمتر باشد، فوکس کردن به صورت اتوماتیک انجام می شود. توصیه می کنیم قبل از اینکه وارد تاریکی شوید دوربین و لنزهایتان و نحوه فوکس کردن آنها را به خوبی بشناسید.
باید بدانید که دکمه فوکس و تثبیت کجاست. بخاطر داشته باشید که می توانید قبل از فوکس در طول روز تنظیمات را انجام دهید و تا شب بدون تغییر ادامه دهید. اما برای اینکار باید طول فاصله کانونی و ترکیب تان را بشناسید. از آنجا که اکثرا این اطلاعات را ندارند دو روشدیگر را برای فوکس کردن در هنگام شب به شما آموزش می دهم.

نور در عکاسی از رد ستارگان

دو موقعیت اصلی در تاریکی:

1. منبع نور قابل مشاهده ای در مجاورت شما وجود دارد که نسبتا دور است (10متر دور از شما)

در مورد اول منبع نور می تواند هر چیزی باشد، لامپ خیابان، پنجره ای روشن یا ماه. می تواند دوستتان باشد که با چراخ دستی دور از شما ایستاده است. هر چیزی که روشن است و سریع حرکت نمی کند کمک خواهد کرد.
هر چه منبع نور روشن تر و دورتر باشد بهتر است. اگر به اندازه کافی روشن باشد، فوکس خودکار بر روی سوژه انجام میشود. در اینصورت از نقطه مرکزی فوکس استفاده کنید. در غیر اینصورت باید با بزرگنمایی تصویر در live view و تغییر دقیق فوکس بر روی لنزها اینکار را انجام دهید.
منبع نور باید به اندازه ای دور باشد که بتوانید بر روی بی کران فوکس کنید. در لنزهای دارای زاویه باز هر منبعی دورتر از 8-15 متر خوب نتیجه میدهد. وقتی به فوکس رسیدید، فوکس خودکار را با تغییر حالت لنز به دستی غیرفعال کنید. مطمئن شوید که دوربین به صورت خودکار فوکس را انجام نمی دهد و همه چیز را خراب نمی کند.

خواندن   ساعت طلایی در عکاسی + فیلم جذاب آموزشی

2. هیچ منبع نوری در نزدیکی شما وجود ندارد، تنها نور از ستاره های آسمان است

در مورد دوم، در موقعیت سختی قرار دارید. تنها منبع نور ستاره ها هستند، بنابراین از یکی از آنها برای فوکس کردن استفاده خواهید کرد. در اینجا تنها انتخاب شما تغییردادن حالت فوکس به دستی است. بیشتر لنزها فراتر از بیکران فوکس می کنند، بنابراین متاسفانه نمی توانید لنزها را بر روی دورترین فاصله تنظیم کنید.
در همین زمان حتی اگر لنز علامت بیکران را نیز بر روی مقیاس فاصله داشته‌باشد، احتمالا زیادی بزرگ است و شما نمی توانید مطمئن شوید که حلقه در جای درستش تنظیم شده است.

اما توصیه ما این است که حلقه فوکس را در وسط علامت بیکران به عنوان نقطه آغاز تنظیم دستی قرار دهید. از Live View استفاده کنید، بالاترین ISO ممکن و بازترین دهانه را انتخاب کنید. فراموش نکنید که طول فاصله کانونی لنزها باید در مقدار مناسب تنظیم شود. نباید پس از این نقطه ، مجددا زوم کنید.

عکاسی از رد ستارگان

سپس به دنبال ستاره ها باشید

با توجه به فاصله کانونی، ستاره ها احتمالا خیلی کوچک دیده‌می‌شوند. اگر هیچ ستاره ای نمی بینید، از بزرگنمایی صحنه استفاده کنید. به محض اینکه نقطه ای روشن را دیدید، در live view زوم کنید و به بزرگنمایی 1:1 برسانید.
سپس باید بررسی کنید که ایا چیزی که دیدید یک ستاره است یا تنها یک پیکسل روشن است که به آن پیکسل هات می گویند. خیلی آرام حلقه فوکس را حرکت دهید. اگر اندازه مرزها تغییر نکرد، پیکسل هات را دیده‌اید.
اگر اندازه نقطه تغییر کرد، ستاره یا سیاره ای را می بینید که هدف تان است. معمولا دیدن ستاره چند دقیقه ای طول می کشد پس صبور باشید. پس از اینکه به فوکس رسیدید، باید ISO را در مقدار ایده آلش تنظیم کنید.
سعی کنید موقعیت حلقه فوکس را بخاطر داشته باشید تا دفعه بعد در عکاسی شب از آن استفاده کنید. دقت کنید که هر حلقه ای روی لنزهایتان را نچرخانید. در صورتی که پس زمینه نسبتا نزدیک است و قصد دارید که رد ستارگان و پس زمینه تان واضح باشد، فوکس چندتایی انجام دهید.
اول بر روی پس زمینه فوکس کرده سپس به سراغ ستاره ها بروید. اگر می ترسید که فرایند کار بسیار پیچیده‌شود، بخاطر داشته‌باشید که وضوح عنصر پس زمینه مهمتر از وضوح رد ستارگان است. از سوی دیگر فقط به یک عکس با پس زمینه واضح نیاز دارد و فوکس کردن بر روی آن حتی در تاریکی مطلق نیز آسان است.

خواندن   دلایل مهم برای عکاسی با دید پرندگان

چالش 2: تنظیم مقدار نوردهی مناسب

بیایید با یک کار ساده تر شروع کنید: انتخاب دیافراگم. برخلاف عکس از راه شیری که در آن به دنبال ستاره های واضح و درخشان هستید، تنظیمات دیافراگم زیاد مهم نیست. هر چیزی میان f/2.8- f/5.8 را با توجه به سرعت لنزهایتان، واضح بودن آنها، نزدیکی پس زمینه انتخاب کنید.

عکس از رد ستارگان

نوردهی برای عکاسی از رد ستارگان تا چه میزان کافیست؟

اگر بخواهید شکل مدوری در عکس تان داشته باشید، نوردهی چقدر باید طول بکشد؟ غریزه به ما می گوید که به مدت زمان بسیار طولانی از سرعت شاتر نیاز داریم. از نظر تئوری برای گرفتن یک عکس خوب از رد ستارگان که در آن هر ستاره یک دایره کامل را تشکیل دهید، زمین باید دور کامل را بزند.
اما صبر کنید دور کامل زمین 24 ساعت طول می کشد! خوشبختانه نیاز نیست که این همه منتظر بمانید. به علاوه نوردهی آسمان شب برای 24 ساعت تقریبا غیرممکن است.

مگر اینکه در قطب شمال یا قطب جنوب مشغول عکاسی باشید. از آنجایی که تعداد ستاره های آسمان به اندازه کافی زیاد است و مسیر فرضی چرخش آنها بر روی هم قرار دارد، تصور رد مدور ستارگان با نوردهی های کوتاه تر هم ایجاد می شود.
60-90 دقیقه حداقل زمانی است که برای نوردهی لازم است. اگر نوردهی طولانی تر باشد، دایره ها کامل تر خواهند بود اما برای تاثیرگذاری بیشتر، باید تقریبا 90-120 دقیقه طول بکشد. بخاطر داشته باشید هر چه فاصله کانونی بیشتر باشد، زمان بیشتری برای ترسیم دایره ها نیاز است.

 عکس با نوردهی طولانی از ستارگان

ترکیب چند عکس در مقابل گرفتن یک عکس با نوردهی طولانی

وقتی هدف عکس هایی با نوردهی بسیار طولانی باشد، از نظر تئوری دو گزینه وجود دارد:

1-یک نوردهی بسیار طولانی

به نظر می رسد یک نوردهی طولانی ساده تر باشد و با دوربین های فیلمبرداری ممکن است اما برای عکاسی دیجیتال به چند دلیل غیرممکن است. اولا فرض کنید که یک ساعت منتظر یک عکس هستید و سپس متوجه می شوید که فوکس یا نورتان درست نبوده است. معمولا پس زمینه روشن تر از آسمان است حتی اگر چشم تان متوجه آن نباشد.
پس از نوردهی طولانی ممکن است متوجه‌شوید که نوردهی آسمان خوب بوده اما پس زمینه کاملا تار شده است. به علاوه شدت روشنایی نیز اغلب تغییر می کند. رد شدن اتومبیل در پایان ساعت نوردهی کل تلاش تان را از بین می برد.
خسته کننده است، مگه نه؟ اما این نیز مشکل بزرگی نیست. در عکاسی دیجیتال، نویز بزرگترین دشمن است. فرض کنید که نوردهی مناسب برای یک عکس در هنگام ماه جدید تقریبا 64 دقیقه، f/5.6 و ISO 100 است. حتی در اینصورت نباید انتظار داشت که میزان نویز به دلیل ISO کاهش یابد.

عکاسی از رد ستارگان

2-گرفتن چند عکس مجزا که بعدا با یکدیگر ترکیب می شوند

به محض اینکه سنسور به مدت طولانی تر از چند دقیقه نوردهی کنید، بیش از حد گرم می شود. این حرارت سیگنال اشتباه و در نتیجه نویز ایجاد می کند. به همین دلیل است که نوردهی بسیار طولانی برای عکسبرداری از رد ستارگان مناسب نیست و بعضی تنظیمات دوربین ها همراه با سیستم های خنک کننده هستند.
بنابراین پیشنهاد ما روش دوم یعنی گرفتن چند نوردهی کوتاه تر و ترکیب آنها با هم است. در این مورد نمی توان عکس نهایی را در دوربین دید و باید عکس ها را در مرحله بعدی با هم ترکیب کرد. با وجود اینکه این روش به زمان بیشتری نیاز دارد، کنترل ما را برای رسیدن به نتیجه مورد نظر افزایش می دهد.
از نظر تئوری چیزی که اهمیت دارد کل زمان افزوده شده است نه تعداد عکس هایی که می گیرید. بنابراین مهم نیست که آیا 100 عکس در هر 30 ثانیه بگیرید، 50 عکس در هر 60 ثانیه یا 3000 عکس در هر ثانیه. طول کلی نوردهی یکسان است و عکس نهایی الزاما یکسان خواهد بود.
با وجود اینکه کاهش تعداد نوردهی ها تا جای ممکن منطقی به نظر میرسد، طول عمر دوربین تان را هم درنظر بگیرید. به علاوه با کاهش تعداد عکس ها مراحل پردازش بعدی راحت تر انجام خواهد شد و در فضای حافظه صرفه جویی می شود.

مقدار نوردهی توصیه شده در عکاسی از رد ستارگان

تنظیمات نوردهی بستگی به این دارد که آیا از یک آسمان تاریک بدون ماه عکس می گیرید یا اینکه زیر شرایط نوری درخشان تر در حال عکسبرداری هستید. در اینجا مقدارهایی که برای شروع لازم است مطرح می شود:
آسمان تاریک: 30 ثانیه، f/2.8، ISO 3200
اگر لنزهایتان دیافراگم f/2.8 ندارند، ISO را تغییر دهید، به نحوی که در 30 ثانیه، f/4 و ISO 6400 باشد. اگر نمی خواهید ISO را بالا ببرید، می توانید در همان سطح نگه دارید. آسمان تاریک تر خواهد بود و هیچ ستاره ای در آن دیده نمی شود اما بازهم می توانید عکس خوبی بگیرید.

ماه کامل آسمان را روشن می کند: 30 ثانیه، f/2.8، ISO میان 100-400

در ماه کامل شرایط فرق می کند زیرا شدت نور تقریبا 4-5 EV روشن تر از آسمان بدون ماه است. با این حال زیاد به این موضوع اکتفا نکنید و آزمون و خطا را انجام دهید. مطمئن شوید که نوردهی شامل ستاره های کافی می شود و پیش زمینه نور مناسب را دارد. اینجاست که می توانید با histogram همه چیز را کنترل کنید.

عکاسی از رد ستارگان

چگونه زنجیره ای از نوردهی های طولانی را ایجاد کنید

دو روش اصلی وجود دارد:

خواندن   چهار روش برای استفاده ی آسان تر از حالت دستی دوربین

1- می توانید از فاصله سنج بر روی دوربین تان یا جدا از آن استفاده کنید تا مجموعه ای از عکس ها را تنظیم نمایید.

  • تمام کاری که باید انجام دهید تنظیم مدت زمان نوردهی برابر با 30 ثانیه و سپس برداشتن حداقل تاخیر زمانی ممکن برابر با یک ثانیه یا حتی 0.5 ثانیه است.
  • سپس تعداد کل نوردهی را تنظیم کنید.
  • به تعداد دقایقی که می خواهید عکس بگیرید دقت کنید سپس آنرا در دو ضرب کنید.
  • اگر می خواهید با 30 ثانیه نوردهی 90 دقیق عکس بگیرید، فاصله سنج را برای گرفتن 180 عکس تنظیم کنید.
  • فاصله سنج های دوربین ها با هم فرق می کند.

2- استفاده از کنترل از راه دور که توانایی قفل کردن داشته باشد.

  • عکسبرداری مستمر را بر روی دوربین انتخاب کنید.
  • پس از فشردن شاتر بر روی کنترل و قفل کردن آن، دوربین ،گرفتن عکس ها را با حداقل فاصله میان نوردهی آغاز می کند.
  • بدین ترتیب تا زمانی که دکمه فشرده شده و قفل شده، عکسبرداری ادامه می یابد.
  • اگر آنرا خاموش نکنید، دوربین پس از تمام شدن باتری یا حافظه اش متوقف
  • می شود، بنابراین تایمرتان را تنظیم کنید تا در زمان مقرر عکسبرداری را متوقف نمایید.

پردازش عکس پس از تولید

حالا که حافظه تان پر شده یا صدها عکس گرفته اید زمان پردازش عکس ها فرا رسیده است. توصیه ما استفاده از نرم فزاری که پردازش مجموعه ای را ممکن سازد مانند فتوشاپ و لایت روم. اولین گام تغییر در اولین عکس های گرفته شده است.
وضعیت رنگ ها، سایه و هایلایت ها را تغییر دهید. ممکن است بخواهید شفافیت را افزایش داده یا میزان نویز را کاهش دهید و این بستگی به سلیقه خودتان است. سپس تمام عکس ها را انتخاب کرده و این تغییرات را به صورت جمعی بر روی هر عکس اجرا کنید.
در صورتی که عکس نامتوازنی در این مجموعه وجود دارد آنرا حذف کنید. سپس با توجه به قدرت رایانش رایانه تان و ظرفیت RAM و کارت گرافیکی که در اختیار دارید عکس ها را ادغام نمایید.

دسته بندی عکس ها

در این مرحله باید عکس ها را دسته بندی کنید. میتوانید فایل ها را در File>Scripts>statics فتوشاپ قرار دهید. بدین ترتیب فتوشاپ می تواند با استفاده از روش maximum آنها را دسته بندی کند.
در این روش عکس ها را راحت تر می توان با عکس های دیگر مقایسه کرد و پیکسل هایی که تغییر می کنند را نگه داشت. این امر باعث گسترش رد ستارگان می شود.
با این حال در این روش یک نقص نیز وجود دارد: نویز در عکس برجسته تر می شود و به پس زمینه آسیب می زند. به همین دلیل توصیه می کنیم که یکبار دیگر لایه انباشته‌شده را کپی‌کرده و از روش دسته‌بندی متفاوتی استفاده کنید. این لایه از هر گونه نویز پاک می شود اما در آن هیچ ستاره ای دیده‌نخواهدشد.

می توانید هر دو لایه را در یکدیگر ترکیب کنید یا از لایه ترکیب کننده متفاوتی استفاده کنید. توجه داشته باشید که نرم افزار مخصوص عسکبرداری از رد ستارگان این کار را بهتر انجام میدهد و سعی می کند که رد ستارگان را به حداکثررسانده و نویز را کاهش دهد.
با این حال روشی که در قسمت بالا مطرح شد عکس های باکیفیتی را می سازد. اگر نتیجه نهایی را دوست دارید و قصد تغییر انرا ندارید می توانید عکس را بازکرده و نتیجه نهایی را ببیند. اگر می خواهید بعدا آنرا تغییر کنید، باید آنرا به عنوان فایل TIFF یا PSD ذخیره کنید.

عکاسی از رد ستارگان

نتیجه گیری مقاله عکاسی از رد ستارگان

در این مقاله سعی کردیم توضیح دهیم که چطور می توان عکس های با کیفیتی از رد ستارگان هم در صحنه و هم در قالب پردازش پس از گرفتن‌عکس، بدست آورد. حتی اگر این روش به نظر سخت می رسد وقتی آنرا اجرا کنید متوجه می شوید که زیاد هم سخت نیست.
سخت ترین مرحله برنامه ریزی ترکیب بدون دیدن چرخش ستارگان در صحنه است اما با گذشت زمان آسان تر می شود. در حالیکه فوکس باید با نهایت دقت انجام شود، تفاوت در نوردهی زیاد مهم نیست، بعضی بی دقتی ها را می توان در مرحله پردازش اصلاح کرد.
رد ستارگان آسان تر از عکسبرداری از راه شیری است. به علاوه یادگیری این روش سریعتر است. هیچوقت پس از اولین تلاش تان نا امید نشوید.

سوالات متداول

از چه لنزی برای عکاسی دنباله ستاره استفاده کنیم؟

لنزهای زاویه باز با مقادیر f-stop از f/2.8 تا f/5.6 بهترین کار را برای عکاسی از مسیرهای ستاره ای خواهند داشت. فاصله کانونی ،14 تا 20 میلی متر توصیه می شود.

چگونه با گوشی خود از دنباله ستاره ها عکس می گیرید؟

با صبر و حوصله و تلفن نصب شده روی سه پایه، می توانید با استفاده از برنامه هایی با گزینه های نوردهی بسیار طولانی مانند برنامه NightCapPro از مسیرهای ستاره عکس بگیرید. با استفاده از یک برنامه نوردهی طولانی و یک سه پایه، می توانید از اجسام متحرک مانند ماهواره ها و ایستگاه فضایی بین المللی نیز عکس بگیرید.

چه ISO برای عکاسی از ستاره ها بهترین است؟

تنظیمات نوردهی برای عکاسی نجومی:
 دیافراگم کم را بین f/2.8 و f/4 انتخاب کنید.
  از فوکوس دستی استفاده کنید.
  تعادل رنگ سفید را روی “auto” یا “daylight” تنظیم کنید.
   طول نوردهی را بین 15 تا 30 ثانیه تنظیم کنید.
  یک ISO بالا بین 400 تا 1600 (یا بیشتر) انتخاب کنید.

چگونه از دایره های دنباله ستاره عکس می گیرید؟

اگر می خواهید رد دایره ای از ستارگان در تصویر خود داشته باشید، دوربین خود را به سمت قطب شمال یا جنوب بگیرید. در صورتی که ترجیح می دهید مسیرهای ستاره ای مستقیم تری داشته باشید، دوربین خود را به سمت شرق یا غرب بگیرید. اگر اولین تلاش شماست، پس یک دایره در اطراف قطبی (ستاره شمالی) را امتحان کنید.

5/5 - (11 امتیاز)

تهیه شده توسط گروه تحقیقاتی عکاسی آموزشگاه پویااندیش

نوع آموزش ✅ عکس + فیلم
گروه تحقیقاتی : ✅ تیم حرفه ای عکاسی
نحوه یادگیری ✅ گام به گام و کاربردی
درجه بندی محتوا ⭐⭐⭐⭐⭐
دوره های جذاب ویژه بازار کار با ارائه مدرک معتبر و قابل ترجمه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، استفاده از سرویس reCAPTCHA گوگل مورد نیاز است که موضوع گوگل است Privacy Policy and Terms of Use.

من با این شرایط موافق هستم .