عکاسان معروف معاصر جهان چه کسانی هستند و چه سبکی را دنبال می کردند؟ در دوران معاصر چه ژانر عکسی بیشتر رواج پیدا کرد؟ در این مقاله از عکاسی آرت می خواهیم در مورد عکاسان معروف معاصر صحبت کنیم. این مقاله میتونه خیلی راحت بهتون کمک کند که با عکاسان معروف معاصر آشنا شوید. شما در عرض کمتر از 5 دقیقه و با زمان‌گذاشتن برای دیدن فیلم زیر میتونید با موضوع عکاسان معروف معاصر به طور کامل آشنا بشید.
عکاسان معروف معاصر
ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد عکاسان معروف معاصر را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت در عصر معاصر، دنیای عکاسی چه روندی را طی کرد. طی دهه های گذشته مدیوم عکاسی با تکنولوژی های تازه تعریف‌شده و شکل گرفته‌است. درست مانند فرمت ها و ساختار تازه و هوشمندانه و البته پر از خلاقیت.
شاید با اهمیت ترین تغییر در این رابطه، ظهور عکس های رنگی در نظر گرفته‌شود که همخوانی نزدیک تری با خود واقعیت و حقایق دارد. امروزه و با توجه به اعمال تکنولوژی های دیجیتال و همچنین ظهور و بهبود روز افزون فناوری های دنیای دیجیتال؛ ایجاد عکس های خلاقانه با تغییراتی حیاتی مواجه‌شده‌است.
عکاسان معاصر اغلب از این بهبود و پیشترفت برای خلق چشم انداز و ترکیب بندی ای تازه بر سوژه های سنتی استفاده میکنند.
دنیای معاصر به هر چیزی اطلاق میگردد که طی عصر 1970 رخ داد. بنابراین عکاسی معاصر یک ژانر نیست؛ بلکه نقطه ی عطفیست در تاریخ عکاسی.
اغلب عکاسانی که طی 50 سال اخیر مورد توجه قرار گرفتند و یا حائز اهمیت تلقی شدند به عنوان عکاسان معاصر نام برده‌می‌شوند.
اما نکاتی خیلی بیشتر از این وجود دارد. عکاسان معاصر معمولاً مرتبط با دنیای هنرهای زیبا هستند و همانگونه که مکاتب دوسلدورف و هلسینکی پیشنهاد نموده اند، داشتن پیام و جمله ای مستحکم و قابل دفاع برای هنرمند، در کار بسیاری از عکاسان معاصر نکته ای قابل توجه و بسیار مهم است. در ادامه برخی از عکاسان معروف معاصر را معرفی می کنیم.
1. آدنریاس گورسکای (1955 – تا کنون) یکی از عکاسان معروف معاصر
فراتر از اینکه وی به دلیل نرخ فروش حرت انگیز و جا به جا کردن برخی از رکورد های دنیای عکاسی هنرهای زیبا، مشهور است ، گورسکای عکاسی است که دنیای مدرن را به صورتی جذاب به تصویر می کشد. عکس های او اماکنی را به تصویر میکشد که وجود خارجی ندارند.
چگونه؟
با اعمال فناوری دیجیتال، وی برای دستیابی و نیل به زیبایی شناسی شخصی و اعمال دیدگاهی خاص، برخی اماکن مشترک و عمومی را دستخوش تغییر کرده و پاک مینماید. او اظهار داشته، به دلیل اینکه فکر میکند برخی المان ها و عناصر موجود در این اماکن او را آزرده خاطر میسازند به این کار میپردازد.
تمامی عکس های او ساختار یکدست و همگن ندارند و دیدگاهشان یکسان نیست، اما این تصاویر به عنوان بخشی از سبک نمادین وی در نظر گرفته‌می‌شوند.
2. آنی لیبوویتز (1949 – تا کنون)
آنی لیبوویتز عنصری مهم در عکاسی است. پرتره های او حقیقتا به دارایی ارزشمند صحنه و عرصه ی عکاسی معاصر تبدیل شده‌اند. از عکس های‌تجاری‌گرفته تا صمیمی ترین تصاویرش. سرمایه ای که او به این عصر از دوران عکاسی بخشیده گنجیست واقعی.
واقعیت این است که اگر او نبود، مجله رولینگ استون هم نبود. آنی لیبوویتز در سال 1970 به عنوان یک عکاس معمولی برای مجله رولینگ استون شروع به کار کرد، و این سرآغازی بود بر شروع فصلی شگفت انگیز در عکاسی معاصر و در تاریخ عکاسی. تنها با گذشت 3 سال، او به عنوان عکاس اصلی مجله ی رولینگ استون معرفی شد.
طی دوران فعالیت برای مجله رولینگ استون که 13 سال بطول انجامید؛ وی با مجلات دیگر آشنا شد و دریافت که میتواند با دیگر مجلات نیز کار کند و همچنین فعالیت شخصی خود را آغاز نماید.
از عکس های بازرگانی سنگین‌گرفته تا مشتریان بزرگی مانند دیزنی و یا عکس های بسیار صمیمانه اش.
آنی لیبوویتز در سراسر دوران فعالیت اش یک مرجع و روحی الهام بخش بوده..
3. کریس مک کاو (1971 – تاکنون) یکی از عکاسان معروف معاصر
کریس مک کاو عکاسیست آمریکایی که نوعی بسیار متفاوتی از عکاسی را انجام داده و تصاویر بی نهایت اعجاب انگیز خلق مینماید.
وی در پایان کار عکس برداری با فناوری چاپ پالادیوم پلاتین، نتایج نهایی را چاپ می نماید. وی از تکنیک های بسیار منحصر به فردی برای عکاسی با نوردهی طولانی از مناظر و آسمان خراش ها استفاده می نماید.
4. سیندی شرمن (1954 – تاکنون)
سیندی شرمن عکاسی آمریکایی است که به خاطر پرتره های مفهومی اش مشهور است.
نمادین ترین اثر او با عنوان به “سادگی فیلم های بدون عنوان” (Untitled Film Stills) او را به عنوان یکی از عکاسان بسیار مهم معاصر در دنیای هنر معرفی کرد. این کار شامل 69 عکس است که خودش را در صحنه ای مبهم نمایش داده، و درست مثال یک فیلم به نظر می رسد. نقش وی به عنوان ناظر و سوژه، گواهیست بر عملکرد هنری آگاهانه پسامدرن سیدنی شرمن.
گفاه میشود توانایی منحصربفرد او در خلق و شخصیت پردازی موضوعات متفاوت از فیلم هایی که وجود خارجی ندارند، از بیننده دعوت میکند تا حین تماشا، حول خود زمینه ای خلق کرده و بسازد.
مجله TIME فیلم بی عنوان را در رده ی 21 خود از 100 تصاویر با نفوذ در همه ی اعصار و زمان ها معرفی کرده است.
5. دیدیه ماسار
دیدیه ماساربه دلیل نورپردازی های باشکوهی که در تصاویر بکار میبرد ، سالانه تصاویر بسیار کمی تولید می نماید. کار او فراتر از عکس بسان نقاشی رئال جادویی بوده و این امر به لطف نور اثیری و حس توهم رمانتیک محقق شده.
6. فرانچسکا وودمن (1958-1981) یکی از عکاسان معروف معاصر
از نخستین پرتره اش در سن 13 سالگی تا درگذشت او در سن 22 سالگی ، بیش از 800 تصویر تهیه کرد که در آن از هویت خود پرده برداشت. عکس های وی با ویژگی های دید بی نظیر و برخورداری از طیف گسترده ای از تکنیک های نوآورانه شناخته میشوند. همچنین این عکس ها در بسیاری از دانشگاه ها مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند.
7. گریگوری کرویدسن (1962 – تاکنون)
اگر تاکنون به این فکر کرده اید که برخی عکس ها نیاز به لجستیک و ابزارخاصی به سان یک صحنه فیلمبرداری دارند، پس مطمئنا اثر گرگوری کریسون در گوش شما زنگ میزنند. آثاری که او وی با آنها شناخته میشود چنین به نظر می رسد که گویی از یک فیلم سینمایی علمی تخیلی گرفته شده. این عاملیست مشترک در تمام تصاویر وی و ماهیت دیرینه ای است که عکس های او بر چهره خود دارند.
هر یک از عکس های او در استیج و صحنه، با فضای نورپردازی پیچیده ی تئاتریست که بیننده را اغوا میکند و بینهایت واقعی به نظر میرسند حتی اگر وجود خارجی نداشته باشند.
8. هندریک کرستنز (1956 – تاکنون)
نمیتوان ارتباطی که بین نقاشی و عکاسی انکار کنیم، همچنین می دانیم که بسیاری از عکاسان سبک و زیبایی شناسی خود را برمبنای نقاشانی خاص قرار می دهند. باید گفت برخی از عکاسان از نحوه رفتار با نور توسط اساتید بزرگ نقاشی، به ویژه اساتید هلندی الهام میگیرند. هنریک کرستنز بخاطر پرتره های بی نظری که از دخترش پائولا گرفته شناخته میشود که با پیروی از سبک و به لطف نورپردازی و ترکیب بندی مشابه یادآور تابلو های نقاشی ورمیر و رامبراند است.
9. هیروشی سوگیموتو (1948 – تاکنون) یکی از عکاسان معروف معاصر
هیروشی سوگیموتو آثار و کار خود را با عبارت “شرح زمان تراکم” تعریف کرده است ، زیرا عکس های وی به سان کپسولی میماند مجموعه ای از وقایع زمان را در بر میگیرد. آثار وی متمرکز بر گذران زندگی و سایر مباحث رایج در هنر همانند درگیریهای پیرامون زندگی و مرگ میباشند.
کارهای او را می توان به راحتی فصل بندی نمود، زیرا او به صورت سریالی و با روشی کاملاً منضبط فعالیت می کند. شاید بتوان بعنوان اولین سری قابل ردیابی در کار عکاسی او به شهرفرنگ، در ستایش سایه ها، پرتره و همچنین ساختار مفهومی و مدل های ریاضی اشاره کرد. وی اخیراً کار خود را در تئاترها و چشم اندازهای دریایی آغاز نموده است.
10. جف وال (1946 – تاکنون)
کار جف وال به تعریف اصطلاح عکس مفهومی کمک شایانی کرده است. عکس های او اغلب با دقت بالایی کنترل می شوند؛ درست به سان صحنه ی فیلم برداری، فرایندی با کنترل کامل تمامی جزئیات. گاها برخی آهنگساز ها از تصاویر او همانند نقاشی های کلاسیک ایده گرفته و برداشتی از ایده های تصاویر وی داشته اند.
بسیاری از تصاویر وی منظره ی بسیار بزرگ، وسیع و گسترده ایست که گویی در جعبه ای از نور قرار داده شده اند. به گفتهی او ایده نمایش چنین تصاویری هنگام سفر با اتوبوس بین اسپانیا و لندن و پس از بازدید از یک نمایشگاه بزرگ بازرگانی زیر نور چراغ های ایستگاه اتوبوس به ذهنش خطور کرد.
موضوعات اصلی که در تصاویر وی مورد بحث قرار می گیرند ، مباحث اجتماعی و سیاسی است ، از جمله آنها میتوان به خشونت شهری ، نژادپرستی ، فقر و همچنین درگیری های جنسیتی و طبقاتی اشاره نمود. عکس های او تمایل به سمتی دارند تا صحنه هایی متداول و روزمره را نشان دهند اما در واقع تمامی صحنه هستند.
11. مایکل ولف (1954 – تا کنون)
ولف کار خود را در سال 1994 به عنوان عکاس-خبرنگار آغاز کرد و هشت سال را در مجله آلمانی استرن واقع در هنگ کنگ گذراند. تصاویر وی به عنوان اسناد واقع گرایانه ای از معماری و فرهنگ ابر شهرها استفاده می شود. او به عنوان یک خارجی ، فهمید در چیزهایی که مردم علاقه به عکس گرفتن از آنها ندارند لذت خاصی نهفته است.
12. نان گالدین (1953- تا کنون) یکی از عکاسان معروف معاصر
به تعبیر دانشکده بوستون ، کار نان گالدین چیزی است که نمی تواند خارج از لیست افسانه ها باشد. او یک هنرمند آمریکایی است که از طریق روایت تصاویر خود از عرصه ی ضد فرهنگی فرهنگ نیویورک در دهه های 70 و 80 اعتباری برای باز آفرینی عکاسی مستند به ارمغان است.
او عمیقاً با محافل اجتماعی خاص درگیر می شود و با رویکردی منحصر به فرد و صمیمانه از آنها عکس می گیرد.
13. فیلیپ لورکا دی کورسیا
زمانی که او ازمعیار های دانشگاه بوستون فاصله گرفت فصیل تازه ی کار وی آغاز شد. وی در دانشکده موزه هنرهای زیبا تحصیل کرده و امروزه در نیویورک ساکن است همچنین در دانشگاه ییل در نیو هاون ، کانکتیکات تدریس می کند.
کارهایش غالباً به عنوان مسیری بین حقیقت و داستان تعریف شده است. او انسانهای واقعی و اماکن واقعی را در هم می آمیزد، اما نه به طور منطقی. تصاویر او به دلیل چیدمان دقیق اشیاء در صحنه ، اغلب به سان تئاتر دیده شده و با دقت ساخته و پرداخته میشود. همچنین ، کار او سبکی سینمایی دارد و به مانند سیندی شرمن ، تصاویر او زمینه گسترده تری ارائه نموده ودر اختیار بیننده میگذارد.
14. رایان مک گینلی (1977- تاکنون)
رایان مک گینلی جوانترین هنرمندی است که تاکنون نمایشی کاملا انفرادی در موزه هنر آمریکایی ویتنی داشته است، وی تصاویری ساخته که به سبب آنها بعنوان “مهمترین عکاس در آمریکا” به او احترام میگذارند.
سبک او با گذشت زمان مشمول دگرگونی شده است. او به مستند سازی دوستان نزديك خود در شرايط زندگي واقعي پرداخت كهعملی كاملاً شگفت آور است .
سوالات متداول
آندریاس گورسکی ، آنی لیبوویتز ، کریس مکاف، سیندی شرمن، فرانچسکا وودمن، گریگوری کرودسون، هندریک کرستنز از معروف ترین عکاسان معاصر هستند.
عکاسان معاصر می توانند تصاویر عکاسی را با استفاده از دوربین آنالوگ یا دوربین دیجیتال ایجاد کنند. معاصر در دنیای هنر به آثار هنری اطلاق می شود که در زمان حال یا گذشته بسیار نزدیک خلق شده اند.
عکاسی معاصر امروزه به راحتی شامل عکاسی انتزاعی، منظره، معماری و حتی عکاسی بدون دوربین میشود. مستند عکس و فتوژورنالیسم دو زیرژانر هستند که مسلماً محبوب‌ترین ها محسوب می شوند، زیرا تصویر و سوژه‌هایی را نشان می‌دهند که هم فوری و هم در حال حاضرموجود هستند.
