تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره + فیلم جذاب آموزشی

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره چیست؟ عکس‌گرفتن از آدم ها برای خیلی از عکاسان آماتور سخت و طاقت فرساست. همه از دیدن عکس های پرتره لذت می برند. چه این عکس از یک خانواده، دوستان و یا حتی از یک چهره ی بانمک و جالب باشد. و ما هم به عنوان عکاس، از گرفتن سریع تصاویر لذت کافی را می بریم. به همین خاطر از اینکه مشکلی در عکس ها و یا حتی تنظیمات دوربین به وجود بیاید دچار ترس و وحشت می شویم. با توجه به این مسئله در ادامه به برخی نکات جهت بهبود کیفیت عکس های پرتره و همچنین بهترین تنظیمات دوربین برای انجام این کار اشاره می کنیم. این مقاله میتونه خیلی راحت بهتون کمک کند که با تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره آشنا شوید. شما در عرض 2 دقیقه و با زمان‌گذاشتن برای دیدن فیلم زیر میتونید با موضوع تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره به طور کامل آشنا بشین.

تنظیمات دوربین برای شارپ کردن چشم های سوژه

ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت که چه نکاتی را برای کرفتن عکس پرتره باید رعایت کنید.

Canon EOS 6D, 50.0mm, f/1.8s, 1/125s, ISO 250
ما انسان ها پنج (یا بیشتر) حس داریم، اما بیشتر از احساس بینایی خود استفاده می کنیم. و این یعنی چشم های درون عکس باید شارپ باشند، آن هم همه ی افرادی که در عکس هستند. در ادامه به برخی نکات در خصوص نحوه ی شارپ کردن چشم های سوژه اشاره می کنیم. برای شروع از اتوفوکوس تک نقطه ای استفاده می کنیم.

حالت های «Guessing camera» چندان مورد علاقه نیستند چون فوکوس را بر روی چشم ها ثابت نمی کنند. می توانید از تک نقطه ای و فوکوس بر روی نزدیک ترین چشم استفاده کنید.
فوکوس را ثابت کنید، و در صورت لزوم برای دستیابی به بهترین کمپوزیسیون پیش از عکاسی کمی تنظیم کنید. پس از اینکه چند عکس گرفتید، شارپ بودن چشم ها را بررسی کنید.

شارپ بودن چشم ها از طریق تصویر پیش فرض روی صفحه ی LCD غیرممکن خواهد بود. از اینجا آغاز کنید، اما از عملکرد زوم برای بررسی چشم ها استفاده کنید.
اگر شارپ نبودند، دوباره عکسبرداری را تکرار کنید. در اینجا باید فوکوس را تنظیم کنید، و برای درک بهتر نحوه ی استفاده از دوربین دفترچه ی راهنما را مطالعه کنید. مشکل جدی تر در تنظیمات دوربین این است که مناسب عکس های پرتره ی شما نباشند. در ادامه، به برخی از این تنظیمات برای زیباتر شدن تصاویر پرتره اشاره می کنیم.

سرعت شاتر برای عکس های پرتره

در میان همه ی نکات و دستورالعمل های ذکرشده در خصوص سرعت متناسب شاتر، باید به دستورالعمل هایی توجه کنید که به زنده و متحرک بودن سوژه ی شما توجه داشته باشند. تنها استفاده از لنز 50mm prime دلیل نمی شود که سرعت شاتر 1/60 ثانیه را انتخاب کنید.
به منظور خنثی کردن حرکت سوژه باید سرعت شاتر را بالا ببرید. حتما تکنیک های مختلف را امتحان کنید. به خصوص اگر چشم ها در پرتره ی شما شارپ نباشند، باید سرعت شاتر را بالا ببرید ( بر این فرض که فوکوس به درستی تنظیم شده‌باشد).
مثلا برای عکاسی از کودکان باید از سرعت شاتر بالا استفاده کنید. به این خاطر که آنها دائما در حال حرکت هستند و این میزان نسبت به افراد بزرگسال درصد بالاتری دارد.
این مسئله یکی از چالش های اساسی در شرکت عکاسی NPM است، که بیشتر عکاسی کودکان انجام می دهد. سرعت های بالای شاتر در مقابله با حرکت های بیشمار کودکان تاثیرگذار هستند. تنها به ویژگی های فنی دوربین خود مثل تثبیت انتخابی تصویر برای غلبه بر این موضوع بسنده نکنید.
تثبیت در کاهش تکان های دست تاثیر بسیار زیادی دارد اما از تاری سوژه جلوگیری نخواهد نمود. گرچه بدان معنی نیست که لزوما باید تثبیت تصویر را خاموش کنید اما این عملکرد به تنهایی موجب شارپ شدن عکس های پرتره ی شما نخواهد شد.

نکاتی در خصوص عکاسی پرتره در فضای بیرون

برای اینکه بهترین عکس های پرتره را در فضای بیرون ثبت کنید به یک عمق میدان سطحی و پس زمینه ی تار (برعکس عکاسی پرتره ی استودیویی، که الزامی برای انجام این نکات وجود ندارد) نیاز خواهید داشت. حالا چگونه یک عمق میدان باریک را که همچنین با عنوان افکت فوکوس سطحی شناخته می شود، ثبت کنیم؟
پاسخ این سوال در یک کلام به دیافراگم عریض خلاصه می شود. اگر به تازگی به عکاسی علاقه مند شدید و نمی دانید از کجا شروع کنید، بهتر است
حالت دوربین خود را در mode dial بر روی portrait mode تنظیم کنید. (این عملکرد به ویژه از یک دیافراگم عریض تر و سرعت شاتر بالاتر استفاده می کند، که امکان ثبت تصاویر تار کاهش یافته و احتمال داشتن پس زمینه های زیبا و فانتزی با بوکه ی زیبا افزایش می یابد).
عکاسان حرفه ای با فعالسازی حالت های aperture priority یا manual و تنظیم عریض ترین دیافراگم لنز دوربین خود این مراحل را آغاز می کنند. نتیجه ی کار ثبت عمق میدانی سطحی و دور ساختن پس زمینه از مرکز توجهات است.
ممکن است این نکته ساده به نظر رسد اما اگر تا به حال این روش را نادیده گرفته بودید، بهتر است که امتحان کنید. به زودی متوجه خواهید شد که ظاهر و زیبایی تصاویر شما افزایش می یابد. زیرا این روش تمرکز بیننده را به سوژه ی اصلی جلب می کند. گرچه مانند هر چیزی در عکاسی این هم فقط یک تکنیک بوده و مثال هایی برای خلاف آن نیز وجود دارد.

انتخاب فاصله کانونی مناسب

Nikon D7000, 240.0mm, f/5.3, 1/320s, ISO 400
به عقیده ی من، یک لنز 50mm مناسب پرتره های نزدیک نیست. هنگامی که برای ثبت نیم بدن یا هدشات به قدر کافی نزدیک می شوید، پدیده ی اغراق پرسپکتیو سبب بزرگ تر شدن بینی شده و بر عمق سوژه تاثیر خواهد گذاشت. یک لنز 50mm برای عکس های گروهی و پرتره های کامل انتخاب فوق العاده ای است. اما انتخاب خوبی برای پرتره ی یک فرد تنها نیست.
( به این معنی نیست لنز 50mm هرگز کارآمد نخواهد بود(تصویر اول در این مقاله را ببینید). اما به عقیده ی بسیاری ، بهترین انتخاب برای عکس های کلوزآپ نیست). از طرف دیگر لنز زوم تله فوتو انتخاب هوشمندانه ای خواهد بود.

ابتدا با لنز 100mm آغاز کنید و کم کم فاصله ی کانونی را افزایش دهید. هر چه عقب تر بروید بیشتر متوجه تراکم پرسپکتیو می شوید که اغلب تاثیرات مثبتی بر چهره ها دارد. همچنین فضای میان شما و سوژه را افزایش می دهد که به این ترتیب با دور شدن لنز از روی صورت مدل های غیر حرفه ای کار آنها آسوده تر خواهد بود.
به خاطر داشته باشید که بسیاری از زوم های تله فوتو با قیمت های پایین عرضه می شوند که معایب و مزایای خود را خواهد داشت. از طرفی این لنزها کاملا مقرون به صرفه هستند اما ممکن است گستره ی دیافراگم آنها به اندازه ی prime های مشابه نباشد.

نحوه تار کردن پس زمینه

برای تار کردن پس زمینه، باید از طولانی ترین فاصله ی کانونی استفاده کنید. همچنین به اندازه ی کافی به سوژه نزدیک شوید و لنز را بر روی عریض ترین دیافراگم تنظیم کنید. این امکان وجود دارد که با لنز 55 تا 200mm در 200 mm و f/5.6 بتوانید یک هدشات فوق العاده از یک کودک ثبت کنید.
بررسی کنید که چشم ها شارپ باشند، برای ثابت کردن تاری حرکتی باید به سرعت شاتر مناسب برسید پس با بالا بردن ISO آغاز کنید. احتمالا دوربین شما در کنترل noise عملکرد بهتری خواهد داشت.

تنظیمات دوربین برای عکاسی گروهی

عکاسی گزوهی دشواری هایی خواهد داشت. نقطه ی فوکوس، و نحوه ی فریم عکس از اصلی ترین پرسش هایی هستند که برای افراد ایجاد خواهد شد. برای خلاقانه تر شدن این عکس ها می توانید حالت های گروه را خود انتخاب کنید تا به این ترتیب از قرارگیری آنها در یک خط صاف هم جلوگیری کرده باشید.
همچنین معمولا فضایی بین افراد باقی می ماند که در این صورت این مشکل نیز برطرف خواهد شد.
افرادی که در پشت قرار می گیرند باید سرهای خود را از لابلای افراد جلو بیرون بیاورند ( نه اینکه صرفا بلندتر باشند). به این ترتیب نیاز شما به دیافراگم های کوچکتر کاهش یافته و انعطاف عمق میدان افزایش می یابد. زیرا همه ی سوژه های شما در فاصله ی یکسان از سطح فوکوس قرار خواهند داشت.
حالا فرصت خوبی است تا از لنز 50mm استفاده کنیم.
بهترین نقطه ی شروع این است که بر روی نزدیکترین چشم های نزدیکترین فرد گروه فوکوس کرده و با دیافراگم f/8 آغاز کنید. مگر اینکه به قدر کافی تمرین و آموزش دیده باشید و به خوبی از عمق میدان سیستم آگاهی داشته باشید.

حرف آخر

حتما در صورتی که سرعت شاتر پیش فرض موجب ایجاد تاری می شود باید بهترین سرعت شاتر را انتخاب کنید . ممکن است برای انجام این کار لازم باشد تا ISO را افزایش دهید. عکس بگیرید و با استفاده از عملکرد زوم شارپ بودن کلی تصویر را بررسی کنید.
در صورتی که عمق میدان مناسب نیست، تنظیمات لازم را در دیافراگم ایجاد کنید و دوباره عکس بگیرید. لازم است چند تصویر آزمایشی داشته باشید اما پس از مدت کوتاهی به تنظیمات درست دوربین دست خواهید یافت و کار اصلی شما آغاز خواهد شد:
همه را مجبور کنید تا در عکس شاد باشند! امیدواریم نکاتی که در این مقاله ذکر شدند به شما در انتخاب بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره مفید باشند و همه چیز از سرعت شاتر تا تکنیک فوکوس کردن را در دست داشته باشید. ثبت تصاویر فوق العاده از افراد مستلزم تلاش بسیار خواهد بود اما تصاویر و خاطراتی که خلق می کنید ارزش آن را خواهد داشت.

پایان مقاله تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره

سوالات متداول