سوژه‌های طبیعت بی‌جان شامل چه مواردی می شود و برای عکس گرفتن از آنها به چه نکاتی باید توجه کرد؟ آیا فکر می‌کنید که با استفاده از یک لنز 18 میلی‌متری و یا 100 میلی‌متری فقط روی صحنه خود نزدیک نمایی یا دورنمایی خواهید کرد؟ چرا لنزهای دوربین به میلی‌متر اندازه‌گیری می‌شوند؟ آیا می‌دانید این اندازه‌گیری‌ها برای عکس شما چه اهمیتی دارند؟ اگر مطمئن نیستید که از کدام لنز استفاده کنید و چرا، ما از شما دعوت می‌کنیم که درباره فاصله‌های کانونی و نحوه استفاده آنها به مطالعه و یادگیری ادامه دهید.
رایج‌ترین بررسی در انتخاب لنز شما این است که آیا به نزدیک نمایی یا دورنمایی نیاز دارید یا نه؛ بنابراین منطق حکم می‌کند شما از یک لنز زاویه باز برای عکاسی منظره و یک تله فوتو برای جزئیات این منظره استفاده کنید. یکی دیگر از عواملی شناخته‌شده، تغییر لنزهای زاویه باز است، به‌عنوان‌مثال، اگر می‌خواهید یک پرتره بگیرید، باید در عوض از یک لنز نرمال یا لنز تله فوتواستفاده کنید. اما در مورد اشیاء شوتینگ یا عکس‌برداری سوژه‌های طبیعت بی‌جان چطور؟ کدام لنز بهتر است؟ این مقاله میتونه خیلی راحت بهتون کمک کند که با سوژه‌های طبیعت بی‌جان آشنا شوید. شما در عرض کمتر از 2 دقیقه و با زمان‌گذاشتن برای دیدن فیلم زیر میتونید با موضوع سوژه‌های طبیعت بی‌جان به طور کامل آشنا بشین.
فاصله کانونی چیست؟
ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد سوژه‌های طبیعت بی‌جان را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت که برای عکس گرفتن از طبیعت بی جان چه نکاتی را باید مدنظر داشته باشید. هنگامی‌که نور به درون لنز می‌آید، از سوراخ کوچکی به نام نقطه گره‌ای عبور می‌کند. فاصله از آن نقطه به سنسور زمانی که لنز شما به حالت بی‌نهایت تنظیم می‌شود، فاصله کانونی نامیده می‌شود و بر اساس میلی‌متر اندازه‌گیری می‌شود. فاصله کمتر به شما یک زاویه گسترده‌تر از دید را می‌دهد و به همین دلیل لنز زاویه باز نامیده می‌شود؛ بنابراین فاصله بزرگ‌تر به شما زاویه‌ای باریک می‌دهد که لنز تله فوتو نامیده می‌شود.
نرمال چیست؟
هنگامی‌که به یک لنز نرمال می‌گویند، به این معنی است که زاویه دید بیشتر یا کمتر از مشابه چشم انسان دیده می‌شود. هر چیزی بیش از فاصله کانونی نرمال، تله فوتو است و هر چیز کوتاه‌تر لنزهای زاویه باز است. این اندازه‌گیری به‌اندازه حسگر شما بستگی دارد زیرا اندازه قطر آن چیزی است که «نرمال» را برای دوربین تعیین می‌کند.
به‌عنوان‌مثال، در عکاسی آنالوگ، این اندازه‌گیری بسیار استاندارد بود، زیرا تنها چندین فرمت فیلم نگاتیو وجود داشت. یک فیلم 35 میلی‌متری دارای لنز نرمال 50 میلی‌متر است، این را می‌توان برای دوربین‌های دیجیتال که یک سنسور فول فرم دارند تفسیر کرد، زیرا این موضوع در مورد دوربین یک اندازه‌ی 35 میلی‌متری است. اگر یک دوربین کراپ سنسور داشته باشید، این لنز «نرمال» به یک تله فوتو تبدیل می‌شود. چپ – لنز بلندتر، نزدیک نمایی بیشتر. راست – لنز بازتر، دورنمایی بیشتر.
چرا این موضوع مهم است؟
همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، نزدیک نمایی یا دورنمایی مشهودترین تأثیر فاصله کانونی است. اما چه اتفاقی می‌افتد زمانی که شما در حال عکس گرفتن از چیزی هستید درحالی‌که می‌توانید با نزدیک‌تر شدن یا دور شدن از سوژه‌ی خود به آن دست‌یابید؟ شما لنز خود را چگونه انتخاب می‌کنید؟ خوب، این‌جایی است که دیگر ویژگی‌های فاصله کانونی نقش ایفا می‌کنند.
فشرده‌سازی
یک عکس نمایشی دوبعدی از جهانی سه‌بعدی است. با تغییر فاصله کانونی، می‌توانید فاصله بین دو شیء یا بین دو سوژه و پس‌زمینه را فشرده کنید یا افزایش دهید. بگذارید به شما یک سری تصاویر گرفته‌شده از یک صحنه‌ی مشابه را بافاصله کانونی مختلف نشان دهم. در اینجا یک متر اندازه‌گیری را کنار اشیا قرار دادیم تا یک مرجع داشته باشید و ببینید که فاصله‌ی آنها از هم ثابت است، حتی اگر در تصاویر مختلف این‌طور به نظر نرسد.
- لنز 18 میلی‌متر
- لنز 35 میلی‌متر
- لنز 55 میلی‌متر
توجه کنید که فاصله بین صدف‌ها چگونه متغیر به نظر می‌رسد.
با لنزهای واید یا زاویه باز، در مقایسه با نحوه‌ای که با لنز تله فوتو به نظر می‌رسند، چیزها دورتر از یکدیگر به نظر خواهند رسید. در حال حاضر، شما احتمالاً یک تفاوت دیگر بین تصاویر را نیز درک کرده‌اید و آن فوکوس است.
عمق زمینه
همان‌طور که احتمالاً می‌دانید، عمق زمینه (منطقه در فوکوس) به دیافراگم بستگی دارد. یک دیافراگم کوچک نسبت به دیافراگم بزرگ، عمق زمینه‌ی بیشتری به شما می‌دهد؛ اما عامل درگیر دیگری نیز وجود دارد که فاصله کانونی است. به نظر می‌رسد در دیافراگم ثابت، یک لنز زاویه باز عمق زمینه‌ی بیشتری نسبت به تله فوتو دارد.
این تصور غلط رایجی است که زاویه‌ی باز عمق زمینه‌ی بیشتری نسبت به لنزهای طویل‌تر دارد. دلیل آن به نظر می‌رسد به موضوع فاصله دوربین مربوط باشد، نه فاصله کانونی.
این اثر توسط این واقعیت تشدید می‌شود که شما برای رسیدن به فرم مشابه به‌طور فیزیکی نزدیک‌تر یا دورتر از هر لنز خواهید بود. اجازه دهید این موضوع را با این عکس‌ها نشان دهیم که در آن دیافراگم را ثابت نگه داشتیم اما فاصله کانونی را تغییر دادیم.
- 180 میلی‌متر
- 160 میلی‌متر
- 100 میلی‌متر
- 70 میلی‌متر
- 55 میلی‌متر
- 35 میلی‌متر
- 18 میلی‌متر
ببینید که عکس گرفته‌شده با لنز 180 میلی‌متری دارای یک زمینه‌ی کم‌عمق است که پس‌زمینه بلوری هاله‌ای را ایجاد می‌کند که روی سوژه‌ی فوکوس شارپ قرار می‌گیرد. پس‌ازآن، هر تصویر با استفاده از فاصله‌ی کانونی کوچک‌تر، درزمینهٔ عمیق‌تر و عمیق‌تر می‌شود.
نتیجه‌گیری
درنتیجه، چیزی به‌عنوان بهترین لنز برای نوع عکاسی شما وجود ندارد. این واقعاً به نتایجی که می‌خواهید به آنها برسید بستگی دارد.
سوالات متداول
بیشتر طبیعت های بی جان را می توان در یکی از چهار دسته قرار داد: گل ها، ضیافت ها، حیوان ها و نمادین.
عکاسی از طبیعت بی جان یا عکاسی از اشیا، ژانری از عکاسی است که بر ثبت اشیاء ثابت تمرکز دارد. این اشیاء می توانند هر چیزی از گل و میوه گرفته تا اشیاء بی جان مانند ابزار و اسباب بازی باشند.
طبیعت بی جان مدرن شامل به تصویر کشیدن هر چیزی است که زنده نیست یا نمی تواند حرکت کند. همچنین به عنوان Nature Morte شناخته می شود، معمولاً عکاسی طبیعت بی جان ترکیبی از گل ها، گیاهان، غذا یا اشیاء تزئینی مانند ظروف یا پارچه را ارائه می کند.
